Droogte in Wairarapa, Nieuw-Zeeland in 2013. Foto: Dave Allen / NIWA.
Attributie van extreem weer is een onderzoeksgebied in de klimaatwetenschap dat een sterke ontwikkeling heeft doorgemaakt. Nieuw-Zeelandse wetenschappers hebben een aanzet gegeven voor de toepassing van de resultaten van attributiestudies in economisch onderzoek. Het idee ligt best voor de hand. In attributiestudies wordt onderzocht wat de invloed van klimaatverandering is op de waarschijnlijkheid van optreden van een specifiek geval van extreem weer is, of op de omvang van de gevolgen. Aan de hand daarvan is het, in elk geval in theorie, mogelijk om een schatting te maken van de extra kosten als gevolg van klimaatverandering in dat specifieke geval. In de praktijk is dat nog niet zo eenvoudig, maar David Frame en zijn mede-onderzoekers hebben zich daar niet door laten weerhouden.
Ze hebben de afgelopen maanden twee artikelen gepubliceerd: over orkaan Harvey en over een aantal gevallen van extreme neerslag en droogte in Nieuw-Zeeland in de periode 2007 – 2017. In een gastblog op Carbon Brief lichten de auteurs hun onderzoek toe. De resultaten van hun berekeningen:
- De economische schade van de twee onderzochte droogtes bedroeg in totaal NZ$ 4,8 miljard; daarvan schrijven ze NZ$ 0,8 miljard toe aan klimaatverandering, ofwel 17%.
- De twaalf onderzochte gevallen van extreme neerslag leverden een geschatte schade op van NZ$ 470 miljoen, waarvan NZ$ 140 miljoen is toe te schrijven aan klimaatverandering, ofwel 30%.
- De schade van overstromingen als gevolg van orkaan Harvey wordt geraamd op US$ 90 miljard, waarvan US$ 67 miljard is toe te schrijven aan klimaatverandering, dat is 74%.
- De ondergrens van die schatting is US$ 30 miljard, ofwel 33% procent.
De geschatte bedragen komen veel hoger uit dan andere economische ramingen van de kosten van klimaatverandering. In een analyse van de Amerikaanse Environmental Protection Agency werden de totale kosten van de gevolgen van klimaatverandering in de VS in 2017 – het jaar van Harvey – bijvoorbeeld op ongeveer US$ 20 miljard geschat. Nu zitten er in alle methodes om kosten te ramen forse onzekerheden en de nu gebruikte methode is daar zeker geen uitzondering op. Met daarbij de aantekening dat de onderzoekers verschillende keuzes maken die eerder voor een onder- dan een overschatting van het effect van klimaatverandering zorgen. Ze nemen voor Harvey bijvoorbeeld alleen de directe economische schade mee; zaken als omzetverlies, verlies van banen en gezondheidsschade blijven buiten beschouwing. En voor de overstromingen in Nieuw-Zeeland is alleen de verzekerde schade meegenomen in de berekeningen.
Overstroming in Nieuw-Zeeland in 2017.
Een factor die van belang is om in de gaten te houden en die door de onderzoekers ook wordt genoemd is de zogenaamde selection bias. Attributiestudies, en dus ook dit onderzoek, richten zich vooral op gebeurtenissen die eruit springen: de meest extreme gevallen dus. Die gevallen kunnen niet zomaar representatief worden gesteld voor elke extreme bui, of elke droogte. Bovendien kunnen er, bijvoorbeeld door veranderingen in de grootschalige atmosferische circulatie, ook gebieden op de wereld zijn waar bepaalde extremen juist in frequentie of intensiteit afnemen. Zo’n afname wordt mogelijk veel minder snel gedetecteerd dan een toename: een zware overstroming of een orkaan springt nu eenmaal veel meer in het oog dan een wat langere periode zonder extremen.
Deze twee onderzoeken zijn vooral een stap op weg naar de toepassing van attributie-methodes. Ze bieden aanknopingspunten om de economische schade van individuele extreme gebeurtenissen te koppelen aan de menselijke invloed op het klimaat. Dat is, zo vinden de onderzoekers zelf ook, veel belangrijker dan de precieze getallen die zij berekenen. Het wachten is op meer van dergelijke analyses, die er ongetwijfeld zullen komen. En op de (al dan niet terechte en al dan niet wetenschappelijk beargumenteerde) kritiek, die ook zeker in de pijplijn zit.
Nu het hier toch over extreem weer gaat sluit ik af met een overzicht van enkele andere onderzoeken over dit onderwerp van de afgelopen tijd.
Twee artikelen gaan over de waargenomen en mogelijke toekomstige stijging van de combinatie van extreme hitte en luchtvochtigheid. De combinatie van die twee is van belang voor het directe gevolg van hitte op de gezondheid en het welzijn van mensen. In warme maar droge lucht kunnen we ons lichaam koelen door te transpireren, maar in vochtige warme lucht kan dit veel minder goed. De twee artikelen: The emergence of heat and humidity too severe for human tolerance en Escalating global exposure to compound heat-humidity extremes with warming.
Veranderingen in atmosferische circulatie kunnen, zoals hierboven al gemeld, een aanzienlijke invloed hebben op een toe- of afname van bepaalde typen extreem weer. In het gebied rond de Middellandse Zee zouden dergelijke veranderingen tot een aanzienlijke verdroging kunnen leiden.
De verwachting dat tropische cyclonen zwaarder worden wordt inmiddels bevestigd door analyse van de waarnemingen. Helaas achter een betaalmuur, net als het commentaar naar aanleiding van dit onderzoek van Kerry Emanuel. Gelukkig is het artikel van Carbon Brief wel vrij toegankelijk.
Tenslotte, ook op Carbon Brief: een overzicht van kennis, meningen en (vooral) onzekerheden over mogelijke veranderingen in de straalstroom en de invloed daarvan op zogenaamde blokkades: persistente hogedrukgebieden die voor langer periodes van hitte of kou, droogte of neerslag kunnen zorgen.
Klimaatverandering 
Hans,
“Ze bieden aanknopingspunten om de economische schade van individuele extreme gebeurtenissen te koppelen aan de menselijke invloed op het klimaat. Dat is, zo vinden de onderzoekers zelf ook, veel belangrijker dan de precieze getallen die zij berekenen.”
Ik vroeg me n.a.v. je stuk af wat de zin / het nut is van dergelijke attributie-studies. De gastblog van de auteurs op Carbonbrief (waarnaar je verwijst) geeft uitsluitsel: centrale banken, verzekeraars, beleidmakers, juristen en investeerders krijgen beter inzicht in de economische risico’s en kosten van meteorologische extremen.
De auteurs reppen er met geen woord over maar op de keper beschouwd is hun project een innovatieve actuariële exercitie. En wat mij betreft een treffende illustratie van adaptatie van een wetenschappelijke discipline aan klimaatverandering.
Kortom, voor mij een leerzaam en informatief blogstuk.
LikeLike
Hans,
Uiteraard speelt de excessieve regenval een rol bij Harvey/Houston. Maar voor die (langdurige) inundatie zijn andere factoren minstens zo belangrijk:
– de enorme bodemdaling (als gevolg van grondwaterwinning) van meer dan 3 meter waardoor Houston in een badkuip (zonder afvoer) is komen te liggen;
– toename van het verhard oppervlak in het stroomgebied waardoor al dat regenwater direct afstroomt naar die badkuip.
Jammer dat de auteurs dat niet meenemen in hun verhaal en daardoor mensen op het verkeerde been zet.
LikeLike
Bert,
Ze nemen dat niet mee omdat het niet het onderwerp van het onderzoek is. Zo werkt dat in de wetenschap: je kunt niet alles tegelijk onderzoeken en dus baken je het onderzoek af. Best logisch.
In dit geval gaat het dus specifiek over de bijdrage aan de schade als gevolg van de extra neerslag die kon vallen als gevolg van de extra verdamping door de hogere temperatuur van de oceaan.
Het wordt overduidelijk beschreven op het artikel Van mensen op het verkeerde been zetten is geen sprake. Je zet mensen juist op het verkeerde been door dat te suggereren. Misschien had je beter eerst het artikel van Frame et al. wat beter moeten bekijken, voor je die valse beschuldiging plaatste.
Tenslotte: ik neem aan dat het ook mogelijk is om, op een vergelijkbare manier, een schatting te maken van het deel van de schade dat specifiek is toe te rekenen aan zaken als bodemdaling en een toename van het verharde oppervlak. Ik ken zo’n onderzoek niet, maar dat hoeft niet te zeggen dat het niet bestaat. En mocht het niet onderzocht zijn, dan weet ik ook niet waarom niemand daar nooit aan heeft gedacht.
LikeLike
Bert,
de Houston ‘badkuip’ zou geen financieel-economisch probleem zijn zonder exessieve regenval. Recent is het in die regio al een paar keer kostbaar misgegaan en daar is maar 1 verklaring voor: toenemende metereologische extremen tgv de opwarming. Dat is waar het onderzoek dat Hans bespreekt over gaat.
Bodemdaling is (neem ik van je aan) een niet-klimaatgerelateerd fenomeen en voor het besproken onderzoek niet relevant. Dus laten we on-topic blijven s..v.p.
LikeLike
Hans, je zegt:
“Ze nemen dat niet mee omdat het niet het onderwerp van het onderzoek is”
Nee, maar het is wél een wezenlijk onderdeel van het *probleem*, dus hadden ze het mee moeten nemen in hun onderzoek. In feite heb je te maken met twee afzonderlijke vragen.
Het eerste vraagstuk is in hoeverre ‘extreme weather’ (in dit geval excessieve neerslag) het gevolg is van klimaatverandering (eigenlijk: opwarming). Dat is typisch een klimaatwetenschappelijk item (met die FAR en RR) en daar heb ik geen commentaar op.
Het tweede punt is in welke mate die excessieve regenval een oorzaak is van de inundatie en de schade als gevolg daarvan. Dat is geen klimatologisch vraagstuk maar ligt op het terrein van stadsplanning, watermanagement, etc. Daar heeft men dus niet naar gekeken en dus is het verhaal incompleet. Ter illustratie: als dezelfde hoeveelheid neerslag (zeg) 50 jaar geleden naar beneden was gekomen – toen de badkuip minder diep was en het stroomgebied minder geplaveid – was de inundatie een aanzienlijk stuk beperkter geweest.
Dan zeg je:
“Ik ken zo’n onderzoek niet, maar dat hoeft niet te zeggen dat het niet bestaat. En mocht het niet onderzocht zijn, dan weet ik ook niet waarom niemand daar nooit aan heeft gedacht”
Nou, het IPCC snijdt dit onderwerp wel degelijk aan (hoewel niet specifiek voor Harvey/Houston). Bovendien heb ik het hier op jullie website enkele malen aan de orde gesteld (met referenties).
En Goff:
“Recent is het in die regio al een paar keer kostbaar misgegaan en daar is maar 1 verklaring voor: toenemende metereologische extremen tgv de opwarming”
Iets met ‘correlation’ en ‘causation’ …?
Ik ken vele voorbeelden van ‘schade door inundatie’ zonder dat er sprake was van extreme regenval. Mag ik dat dan ook opvoeren als bewijs?
LikeLike
“Nee, maar het is wél een wezenlijk onderdeel van het *probleem*, dus hadden ze het mee moeten nemen in hun onderzoek. In feite heb je te maken met twee afzonderlijke vragen.”
Precies, Bert. Het zijn twee afzonderlijke vragen. En dit onderzoek houdt zich bezig met één van die vragen. Zoals het in de wetenschap gebruikelijk is. En ze maken ook meer dan duidelijk dat ze zich met die ene vraag bezig houden. Er is dan ook werkelijk geen enkele reden waarom ze zich tegelijkertijd ook met die andere vraag bezig hadden moeten houden. Hoe graag jij dat ook zou willen. Niemand spreekt tegen dat die twee factor ook een rol speelt, alleen is dat hier niet onderzocht.
“Nou, het IPCC snijdt dit onderwerp wel degelijk aan (hoewel niet specifiek voor Harvey/Houston).”
OK, dus je zegt met een omweg dat jij zo’n onderzoek ook niet kent. Het hele punt was hier namelijk dat het wel specifiek over Harvey gaat (en over specifieke gevallen van extreem weer in Nieuw-Zeeland in dat andere onderzoek).
“Bovendien heb ik het hier op jullie website enkele malen aan de orde gesteld (met referenties). ”
“Enkele malen” is een understatement, Bert. Je houdt er al jarenlang niet over op, hoe vaak we je er ook op wijzen dat helemaal niemand ontkent dat zaken als bodemdaling en een toename van verhard oppervlak ook een rol spelen. Alleen is dit een klimaatblog, zoals we je ook al vele malen hebben uitgelegd. Dus ja, wij concentreren ons op de factor klimaat. Zonder ook maar ergens te beweren dat dat de enige of allesbepalende factor is.
LikeLike
Bert,
zoals ik al zei, je reactie is off topic en leidt de aandacht af. Doe ik niet aan mee.
LikeLike
“Precies, Bert. Het zijn twee afzonderlijke vragen. En dit onderzoek houdt zich bezig met één van die vragen. Zoals het in de wetenschap gebruikelijk is”
Nee Hans, er worden uitspraken gedaan over de ‘inundatie(schade) als gevolg van klimaatverandering’. En dat doet men zonder aandacht te besteden aan vraagstuk twee. En dus klopt hun conclusie niet.
“OK, dus je zegt met een omweg dat jij zo’n onderzoek ook niet kent”
IPCC signaleert het fenomeen in algemene zin, hetgeen op zich ook niet echt opzienbarend is want water stroomt meestal van hoog naar laag. En hoe dieper de badkuip, hoe meer water er in kan. Maar goed, hier dan een paper uit 2019 die een directe relatie legt voor de situatie in Houston na Harvey.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0034425719301130
De studie van Frame, waar jij je verhaal op baseert, is van 2020; hij had hem dus in beschouwing kunnen nemen. Dat zal ongetwijfeld tot een andere conclusie geleid hebben. Dat bedoel ik met ‘mensen op het verkeerde been zetten’.
“Alleen is dit een klimaatblog, zoals we je ook al vele malen hebben uitgelegd. Dus ja, wij concentreren ons op de factor klimaat”
Prima Hans, dat is jullie keuze. Maar dan moet je terughoudend zijn in het trekken van conclusies in dit soort situaties waar niet-klimatologische aspecten en inzichten een predominante rol spelen.
LikeLike
“Nee Hans, er worden uitspraken gedaan over de ‘inundatie(schade) als gevolg van klimaatverandering’. En dat doet men zonder aandacht te besteden aan vraagstuk twee. En dus klopt hun conclusie niet. ”
Grote onzin. Ze berekenen die bijdrage van klimaatverandering aan de schade. In de situatie zoals die is. Als die situatie anders was geweest, minder een badkuip of minder verhard oppervlak, was er minder schade geweest. Natuurlijk. Waarschijnlijk zou het precentage van die schade dat toe te schrijven is aan klimaatverandering dan min of meer hetzelfde zijn, en zou het bedrag dus lager zijn. Maar de situatie was niet anders. De conclusie die ze trekken gaat over de echte schade in de echte wereld van een echte orkaan en wat de bijdrage daaraan is van klimaatverandering.
Je lijkt te denken dat die schade simpel te ontleden is in een stukje bodemdaling, een stukje verharding en een stukje klimaatverandering. Maar zo werkt het niet. Dat is precies de reden waarom klimaatverandering wel een “threat multiplier” wordt genoemd.
“De studie van Frame, waar jij je verhaal op baseert, is van 2020; hij had hem dus in beschouwing kunnen nemen.”
Er zijn ongetwijfeld nog tientallen of honderden andere onderzoeken naar de schade van Harvey die ze mee hadden kunnen nemen als ze relevant waren geweest. Maar die ze niet meenemen omdat ze niet relevant zijn voor de onderzoeksvraag waar het hier over gaat: de bijdrage van klimaatverandering aan de werkelijke schade als gevolg van Harvey. Wie weet komt er ooit een studie waarin al die verschillende onderzoeken gecombineerd worden tot een totaalbeeld. Dat zou best nuttig kunnen zijn. Maar dat was helemaal het doel niet van Frame.
“Maar dan moet je terughoudend zijn in het trekken van conclusies ”
Wat hier de conclusie is, is glashelder (al zitten er de nodige onzekerheden in, die ook worden benoemd). Dat jij dat niet wenst te begrijpen is iets waar ik verder ook niks aan kan doen.
LikeLike
“Je lijkt te denken dat die schade simpel te ontleden is in een stukje bodemdaling, een stukje verharding en een stukje klimaatverandering. Maar zo werkt het niet. Dat is precies de reden waarom klimaatverandering wel een “threat multiplier” wordt genoemd”
Zo werkt het wel. Zo kan je de voortschrijdende bodemdaling (door grondwaterwinning) en de toenemende oppervlakteverharding (door stadsuitbreiding) óók als een ‘threat multiplier’ zien. Het regiobestuur zal dan – ter voorkoming/beperking van toekomstige rampen – moeten afwegen welke threat multiplier het zwaarst weegt en daar op handelen. Die ‘74% als gevolg van klimaatverandering’ zet hen dan op het verkeerde been, want de belangrijkste oorzaak van die inundatie ligt toch ergens anders.
Hans, de claim dat US$ 67 miljard is toe is te schrijven aan klimaatverandering, is gefundeerd op drijfzand. Wat wil men/jullie eigenlijk bereiken met dit soort valse claims?
LikeLike
“Zo kan je de voortschrijdende bodemdaling (door grondwaterwinning) en de toenemende oppervlakteverharding (door stadsuitbreiding) óók als een ‘threat multiplier’ zien. ”
Precies, Bert. Dat is mijn hele punt. Het is niet schade door ófwel bodemdaling, ófwel klimaatverandering, ze versterken elkaar. Dus hoe je op basis van precies dat feit mijn constatering denkt tegen te spreken ontgaat me.
“Het regiobestuur zal dan – ter voorkoming/beperking van toekomstige rampen – moeten afwegen welke threat multiplier het zwaarst weegt en daar op handelen.”
Op die valse tegenstelling ben je al talloze keren gewezen. Het is totale nonsens dat het bestuur zo’n keuze moet maken. Verstandig bestuur handelt op basis van alle factoren, in plaats van er eentje uit te kiezen.
En ik zou het op prijs stellen als je je beschuldiging over een valse claim terugneemt. Tot nu toe heb je namelijk nog geen enkel zinnig argument voor die beschuldiging aangevoerd.
LikeLike
Weet je waarom de schade van Harvey zo hoog was, Hans? Dit zei de NYT:
“For years, the local authorities turned a blind eye to runaway development. Thousands of homes have been built next to, and even inside, the boundaries of the two big reservoirs devised by the Army Corps of Engineers in the 1940s after devastating floods. Back then, Houston was 20 miles downstream, its population 400,000. Today, these reservoirs are smack in the middle of an urban agglomeration of six million”
Tja, als je huizen en kantoren gaat bouwen in gebieden die in 1940 al – na hevige floods (ja, toen ook al) – waren aangewezen als floodplain, dan vraag je om problemen.
Begint het langzamerhand tot je door te dringen dat de claim (US$ 67 miljard schade vanwege klimaatverandering) ongefundeerd is?
LikeLike
Bert,
Ja natuurlijk, als er geen gebouwen en infrastructuur waren geweest was er ook geen schade geweest. Die open deur hoef je heus niet in te trappen.
Wat jij blijkbaar maar niet kunt begrijpen is dat dat allemaal niet het onderwerp van dit onderzoek was. Maar dat daarmee niet wordt ontkend dat al die zaken een rol spelen. Je kunt een hele hoop van dat soort factoren bedenken:
– Het besluit om zoveel te bouwen in een drassige delta.
– Bodemdaling.
– De staat van rivieren, kanalen, opvangbekkens, dijken en dammen.
– De staat van rioolstelsels.
– Het ontwerp van gebouwen en infrastructuur.
– Beslissingen van hulpdiensten en de rampenstaf.
En zo zijn er ongetwijfeld nog veel meer te verzinnen. Het is een goede gewoonte in de wetenschap om een onderzoek af te bakenen tot een behapbaar stuk van een probleem, dat aansluit bij de expertise van de onderzoekers. Dat is hier ook gebeurd en daar is niks mis mee.
Wat jij blijkbaar ook niet begrijpt is dat al die zaken geen elementen in een optelsom zijn, maar factoren in een vermenigvuldiging. Ze kunnen, bij wijze van spreken, allemaal voor een verdubbeling van de schade zorgen, of nog meer.
En dat geldt ook voor die ene factor uit dit onderzoek: klimaatverandering. De claim is niet ongefundeerd, jouw beschuldigingen zijn dat wel. Dus het zou je sieren als je die terugneemt.
LikeLike
“En dat geldt ook voor die ene factor uit dit onderzoek: klimaatverandering”
Precies, Hans. Daarom had je je op jullie klimaatblog moeten beperken tot de klimaatwetenschappelijke vraag: in hoeverre is de excessieve regenval tijdens Harvey toe te schrijven aan de klimaatopwarming. Voor dat aspect verwijst Frame o.a. naar Emanuel, Trenberth en Oldenborgh dus dat deel lijkt mij wel gefundeerd. De rest niet, en dat heb ik nu wel voldoende duidelijk gemaakt.
LikeLike
Bert,
Je begrijpt het dus nog steeds niet. Dit blogstuk gaat over een onderzoek naar die excessieve regenval als vermenigvuldigingsfactor van de schade. Waarom zouden we daar niet over mogen schrijven? En wat is precies het punt van een blogpost over een onderzoek als we het onderzoeksresultaat helemaal niet vermelden?
Tot nu toe raken jouw kritiek en ongefundeerde beschuldigingen kant nog wal, al lijk je dat zelf nog niet te beseffen. Maar dat jij iets niet begrijpt wil nog niet meteen zeggen dat het niet klopt. Ik heb meerdere pogingen gedaan om je de elementaire logica duidelijk te maken die jij over het hoofd lijkt te zien, maar zonder resultaat. Dan houdt het op.
En verder moet iedereen zelf maar uitmaken wat te vinden van je weigering om die valse beschuldigingen terug te nemen.
LikeLike
Bert,
bodemdaling en -verharding is inderdaad een threat multiplier bij elke individuele gebeurtenis van extreme regenval, zoals je zegt. Maar die multiplier is van een andere orde dan de toenemende *frequentie* van dergelijke extremen. En die frequentie is toch echt gerelateerd aan klimaatverandering. Waarmee het veranderende klimaat logischerwijs de dominante threat multiplier is.
Konkreet: de Houston ‘badkuip’ kan worden leeggepompt of loopt vanzelf leeg. De kwestie is de frequentie. Is er genoeg tijd voor leegloop tussen twee extremen? Zo nee, hoe vaak moet / kun je pompen? Wat kost het? Waar zijn die kosten redelijkerwijs op terug te voeren en toe te schrijven? Over dat laatste gaat het onderzoek dat in bovenstaand blogstuk besproken is: kosten-calculatie van klimaatverandering.
Het onderzoek in Hans’ blog besproken is een schoolvoorbeeld van wat jijzelf al jaren propageert: adaptatie aan klimaatverandering. In dit geval: actuariële adaptatie aan de gevolgen van de threat multiplier klimaatverandering.
LikeLike
Goff,
Het punt dat Bert over het hoofd blijft zien is dat dit onderzoek een vergelijking maakt tussen:
– de werkelijke schade;
– de schade die te verwachten zou zijn in een klimaat zo’n 1°C kowlwe en in een verder helemaal identieke situatie.
Dat is wat ze hebben berekend. En het is helemaal terecht dat ze het zo hebben gedaan. Als je je op één onderwerp richt in een onderzoek ga je in de referentie niet ook nog eens allerlei andere dingen aanpassen. Dan wordt zo’n onderzoek een zootje.
Als je behalve het klimaat in die situatie waarmee wordt vergeleken nog allerlei andere dingen zou veranderen krijg je een andere uitkomst, nogal wiedes. Maar daar gaat dit onderzoek niet over. Het concentreert zich op dat ene punt: het effect van het warmere klimaat op de schade.
Dat ze het zo aanpakken is 100% logisch en duidelijk en er is dan ook helemaal niks mis mee. Hoe hard Bert ook blijft weigeren om dat te erkennen.
LikeLike
Hans,
ja helemaal duidelijk. Maar ik vond het wel relevant om er op te wijzen dat het relevant is om de reikwijdte van verschillende threat multipliers in acht te nemen. En ook dat doet Bert in zijn reacties niet.
LikeLike
Dit is op From guestwriters herblogd.
LikeLike