Categorie archief: NIPCC

Het NIPCC versus de wetenschap: zoek de verschillen

Twee mededelingen vooraf:

1. Dit stuk was niet geweest wat het nu is zonder de bijdragen van Jos Hagelaars.
2. Vanwege de “government shutdown” is klimaatinformatie van enkele Amerikaanse overheidsinstellingen op dit moment niet online beschikbaar. Daarom bevat dit stuk wat minder links naar achtergrondinformatie dan oorspronkelijk de bedoeling was.

In het vooruitzicht van het verschijnen van het vijfde “assessment report” van Werkgroep 1 van het IPCC, die zich richt op de fysica van het klimaat, was de campagne tegen de klimaatwetenschap de afgelopen weken weer bijzonder actief. Diverse Britse en Amerikaanse kranten, met name van Murdoch’s News Corp verspreidden desinformatie; Lord Monckton – ik dacht dat niemand die man meer serieus nam, maar ik had het mis – schreef het ene na het andere stuk op het steeds meer zwabberende WattsUpWithThat; en natuurlijk kon ook een nieuwe versie van de mega-Gish-gallop van het NIPCC niet ontbreken. Het NIPCC is een filiaal van de conservatieve denktank annex lobbyclub Heartland Institute. Die club wekte enkele maanden geleden de toorn op van de Chinese Academie van Wetenschappen omdat hun bericht over de Chinese vertaling van een NIPCC rapport voor een aanzienlijk deel uit fictie bleek te bestaan. Een andere positieve en smaakvolle bijdrage van Heartland aan de wetenschap was een billboard-campage waarin parallellen werden getrokken tussen breed geaccepteerde opvattingen over het klimaat en massamoordenaars.

Het NIPCC-rapport is in twee woorden samen te vatten: hetzelfde liedje. De hoofdmoot van het rapport bestaat uit overbekende, al lang en breed weerlegde, drogredenen, verdraaiingen, halve waarheden en hele onwaarheden. Ze allemaal benoemen is onbegonnen werk; daarom blijft het in dit stuk bij een beperkt aantal voorbeelden.

Het rapport laat weer eens zien waarom de houding van clubs als het NIPCC onwetenschappelijk is. En waarom ze dus door de wetenschap niet serieus genomen worden. De kern van de zaak is dat de wetenschap altijd wil begrijpen en verklaren, en daarom in wezen constructief is. Wie mee wil doen, zal ook iets bij moeten dragen. Daarin schiet het NIPCC, met in het kielzog vele klimaatsceptici, op veel punten tekort.

Lees verder

NIPCC rapport

Op de vorige draad kwam het NIPCC rapport ter sprake. Laten we die discussie hier voortzetten. Hieronder volgt een re-post van een paar jaar geleden, waarin ik dit document kritisch bekijk: Door selectief te winkelen wordt er naar een bepaalde (vooropgestelde?) conclusie toegewerkt. Jos Hagelaars hield op de vorige draad de executive summary ook tegen een kritisch licht.

De Engelse versie van mijn kritiek (here) geeft meer detail over feedbacks en de rol van aerosolen daarin. Het is relevant hierbij op te merken dat juist wat betreft de invloed van aerosolen het NIPCC rapport lijnrecht tegenover de visie van Marcel Crok staat (die dezelfde argumentatie volgt als Lindzen).

In het NIPCC rapport staat:

The IPCC dramatically underestimates the total cooling effect of aerosols.

Maar volgens Marcel Crok (Staat van het Klimaat):

… koelen aerosolen waarschijnlijk veel minder dan tot nu toe gedacht.

De conclusie die uit beide stellingen wordt getrokken is echter gelijk: dat het wel mee zal vallen met de toekomstige opwarming.

Re-post:

Het NIPCC rapport “Climate change reconsidered” (niet te verwarren met het IPCC rapport) ademt een grenzeloos en ongefundeerd vertrouwen in negatieve feedbacks (terugkoppelingsmechanismen) van de natuur. Het bestaan van deze feedbacks is volkomen hypothetisch met vaak conflicterende en soms nauwelijks of geen aanwijzingen dat ze op globale schaal werkzaam zijn. De relatieve onzekerheid van verschillende factoren die bij het klimaat een rol (zouden kunnen) spelen wordt volkomen inconsistent benaderd: Als het afkoeling veroorzaakt, dan is geen onzekerheid te groot (en doet de afwezigheid of zwakte van enige bewijsvoering er niet toe); Als het daarentegen opwarming veroorzaakt, dan is de onzekerheid bij voorbaat te groot (en is geen berg van aanwijzingen hoog genoeg).
Daarnaast passeren een hoop van de veelgehoorde –en al even vaak weerlegde– argumenten de revue. Oud nieuws, en bij lange na niet afdoende om de sterke uitlating zoals door Hans Labohm gedaan (dat het “niets heel laat van de AGW theorie”) te staven.

Laten we eens kijken hoe het rapport zich verhoudt tot mijn lijst met tips om het kaf van het koren te scheiden in de informatiejungle:
– Het rapport ziet duidelijk door de bommen het bos niet meer; de context ontbreekt of wordt verdraaid.
– Het is onwaarschijnlijk dat de gangbare klimaatwetenschap er zo ver naast zit als dit rapport beweert; De sterke beschuldiging aan het adres van de gangbare klimaatwetenschap wordt niet door een afdoende sterke bewijsvoering ondersteund; De waarschijnlijkheid van afkoelende effecten (feedbacks) wordt schromelijk overdreven, terwijl opwarmende effecten worden gebagatelliseerd, ontkend, of verzwegen.
– De economische risico’s van emissiereductie worden schromelijk overdreven, terwijl de risico’s van ongelimiteerde klimaatverandering gebagatelliseerd worden.
– Het geeft een verkapte argumentatie voor de consensuspositie in het algemeen (namelijk door de belangrijkheid van een “second opinion” te onderstrepen), maar verdraait dat dan in de door hun bevoorrechte richting.
– De beschrijving van het IPCC proces heeft de zweem van een complottheorie en is vol stropop argumenten.
– Een deel van de auteurs heeft (of had) relevante expertise; een deel ook niet. In de lijst met ondertekenaars aan het eind van het rapport is relevante expertise dun gezaaid.
– Het Heartland Instituut is een conservatieve denktank met een afkeer van overheidsingrijpen, en geen betrouwbare bron van wetenschappelijke informatie.
– Tijdsschalen worden –voor zover ik heb gezien- niet incorrect gehanteerd. Bijna verbazingwekkend, gezien het feit dat Labohm continue korte termijn variatie en lange termijn trend door elkaar haalt op diverse fora.
– Interne consistentie ontbreekt, bijvoorbeeld wat betreft de mate van onzekerheid en de gevolgen van een overschatting van de aerosolkoeling (die juist op een hogere klimaatgevoeligheid duidt).
– Sommige redeneringen kloppen logisch gezien niet. Zo wil het feit dat het klimaat in het verre verleden ook aan verandering onderhevig was helemaal niet zeggen dat menselijke activiteit er nu ook niets mee van doen heeft. Een pyromaan kan zichzelf ook niet zomaar vrij pleiten door te wijzen op het feit dat bosbranden altijd al van nature hebben plaatsgevonden.