Romanschrijver Leon de Winter is dol op complottheorieën, maar kan blijkbaar niet zo goed beoordelen of iets nu fictie of non-fictie is. Zijn afkeer van overheidsregulering drijft hem ertoe om de klimaatwetenschap te wantrouwen en/of te verdraaien. Volgens hem zitten die vermaledijde CO2 moleculen blijkbaar in een samenzwering om een socialistische heilstaat te stichten.
Zo schreef hij eind vorig jaar o.a. op DDS:
Wat het socialisme niet via de stembus is gelukt – de afbraak van de vrije markt – probeert links nu via klimaatpolitiek tot stand te brengen.
Het argument daarbij is: we moeten de aarde redden, want de aarde, en dus ook het leven op aarde, wordt bedreigd door een ongelimiteerde uitstoot van CO2, dus moeten we die uitstoot reguleren en beperken en dat moet via het reguleren van economische processen. Via klimaatpolitiek moet alsnog de socialistische heilstaat worden gesticht.
En de meest effectieve manier om dat te spookbeeld voorkomen is blijkbaar door de wetenschap aan te vallen (dat hebben we eerder gezien). Een typisch geval van ideologisch gedreven scepsis. Het is mij een raadsel waarom hij (en gelijkgezinden) geen marktconforme en bij het rechtse gedachtengoed passende maatregelen zouden kunnen voorstellen. Zoals Scott Denning op de Heartland Conference (ICCC6) zei voor een sterk libertarisch georiënteerd publiek:
If free-market advocates shirk their responsibility, others will dictate policy.
Is that really what you want?
When will you stand up and offer solutions to these problems? Are you cowards?
CO2 moleculen trekken zich van ons politieke gedachtengoed niets aan, en in het niet zo verre verleden was er van een links-rechts scheidslijn qua milieuzorgen (en vertrouwen in wetenschap) nauwelijks sprake (denk aan politici als Winsemius, Nijpels, Thatcher).
Over complottheorieën in het algemeen en die van Leon de Winter in het bijzonder schreef ik een paar jaar geleden het volgende (hieronder integraal overgenomen):
Klimaatverandering 