Dit lijkt verdacht veel op het recept dat Leegte heeft gevolgd in zijn uitlatingen over het KNMI:
Stap één in die strategie is de politisering van een maatschappelijk instituut, dat bekendstaat om zijn ‘onafhankelijkheid’ en ‘neutraliteit’. (…)
Na deze politisering volgt meestal stap twee: het onschadelijk maken van het instituut.
Dit gaat echter niet over Leegte, maar over Wilders. Vlammend neergepend door Rob Wijnberg in maart van dit jaar:
In de afgelopen zes jaar heeft Wilders op die manier bijna ieder denkbaar onderdeel van het publieke domein politiek verdacht gemaakt.
Rechters zijn D66’ers in toga; wetenschappers zijn milieuactivisten in schaapskleren; journalisten zijn PvdA’ers met een blocnootje; het Koningshuis is een spreekbuis voor de multiculticlan; het onderwijs is de indoctrinatiemachine van cultuurrelativisten; de kunstsector is een hobby van elitaire bobo’s. Met andere woorden, ieder instituut is stiekem ook onderdeel van de ‘linkse kerk’ en haar agenda.
Hij legt uit dat deze strategie uiterst effectief is. Zoals in feite elke complottheorie valt het namelijk niet te ontkrachten. Elke redenering dat de theorie niet klopt wordt gezien als onderdeel van het complot, en is dus verdacht. Wijnberg:
Tegen politisering valt, kortom, niks in te brengen. Het maakt niet uit hoeveel onderzoek je aandraagt om te ‘bewijzen’ dat de publieke omroep, de rechtbank of de wetenschap helemaal niet zo ‘links’ is als wordt beweerd: de bewering dat het betreffende onderzoek zelf ook een product is van die ‘kerk’ (‘de UvA is een PvdA-bolwerk’; ‘de Volkskrant is een links parochieblaadje’) is voldoende om haar te diskwalificeren. Oftewel: er zijn geen feiten, er is slechts politiek.
Daaruit volgt de tweede reden waarom Wilders’ strategie zo genadeloos effectief is: het raakt de huidige linkse, progressieve (constitutionele) partijen in hun meest fundamentele filosofische aanname, namelijk dat de wereld zich ‘rationeel’ laat begrijpen aan de hand van ‘feiten’. Dat wil niet zeggen dat alleen links zich ‘bij de feiten houdt’, terwijl rechts de ‘waarheid verdraait’: nee, links gaat ervan uit dat feiten voor zich spreken en dus niet ingebed hoeven te worden in een retorische omgeving die ze de gewenste lading geeft.
Kijk maar naar het meest recente campagnefilmpje van de PvdA: die toont een opsomming van bedragen (‘Kinderopvang 84 euro duurder’; ‘Hogere huren 180 euro’; ‘Bonussen voor bankiers: 447 miljoen’) en eindigt dan met de conclusie ‘Het moet eerlijker’. De aanname hierachter is dat ieder rationeel wezen dezelfde definitie van rechtvaardigheid koestert en de cijfers dus ‘uitwijzen’ dat dit kabinet asociaal is. Dat is niet zo: werkelijkheid en moraal worden niet alleen ingegeven door ‘feiten’, maar evenzeer door taal en emoties; je kunt kinderopvang ook als elitaire hobby zien, of bonussen als een meritocratisch ideaal. Wilders zegt dan ook nooit hoeveel immigranten er naar Nederland komen, hij zegt alleen dat ‘de kraan wagenwijd openstaat’. Dat is de kunst van de retoriek: de werkelijkheid een kleur geven die in jouw voordeel is.
Deze dynamiek zie je duidelijk terug in de politisering van het klimaatdebat: Wetenschappers (bij uitstek een rationele bezigheid waarbij men probeert de cijfers voor zich te laten spreken) communiceren slechts de feiten en denken dat mensen dan automatisch de conclusie zullen trekken dat er ingegrepen moet worden. Helaas pindakaas, zo simpel werkt het niet.
Al met al laat de episode “Leegte” zien dat de verwildersing van de Nederlandse politiek steeds verder gaat.
Een gebrek aan scherp inzicht valt Rob Wijnberg niet te verwijten. Ik refereerde al eerder aan een stukje van hem over het verschil tussen achterdocht en scepsis.
Klimaatverandering 
Bart, zoals je schrijft is deze Wilders-strategie “uiterst effectief” en wordt die ook gebruikt in het klimaatdebat. Klimaatsceptici hebben hun eigen redenen om de opwarming van de aarde en de wetenschappelijke feiten te ontkennen, er zitten oprechte en onoprechte tussen. Voor politici geldt dat ook, maar daar spelen tevens machtspolitieke redenen, vooral bij de PVV. Door de klimaatsceptici is er, behoorlijk succesvol, twijfel gezaaid bij de gemiddelde burger. In mijn ogen zijn zij geholpen door de media, die altijd twee meningen naast elkaar menen te moeten zetten, zo zie je bijv. op het journaal Rob van Dorland en daarna Hans Labohm. Als die gemiddelde burger door dit alles vervolgens denkt dat het zo’n vaart niet loopt met die opwarming en dat het alleen manieren zijn om extra belasting te heffen, kun je wellicht stemmen winnen (= politieke invloed = macht) door een verhaal af te steken zoals Leegte over het KNMI of de PVV over het klimaat in het algemeen.
Rob Wijnberg’s verhaal is een zeer goede analyse, maar hoe bestrijd je een dergelijke Wilders-achtige tactiek?
Ik persoonlijk ben van mening dat we nu moeten handelen en niet over 50 jaar en dat men niet de wetenschappelijke feiten moet ontkennen. Ik probeer daar op mijn manier een minuscuul klein beetje invloed op uit te oefenen, ongeveer zoals Al Gore het had beschreven op http://www.rollingstone.com/politics/news/climate-of-denial-20110622?page=7. Ik kan er in eigen kring iets van zeggen, ik kan er rekening mee houden als ik wat koop of ik kan reageren op websites. Als veel mensen dat doen, zal het iets helpen.
Veel en veel belangrijker zijn de beleidmakers, oftewel er moet gelobbyd worden en de publieke opinie moet bespeeld worden. Een brief zoals jullie die ingezonden hebben naar de Volkskrant helpt tig-1000 keer beter, daar kunnen er niet genoeg van komen.
Misschien zijn er meer Al Gore’s nodig en tevens een Nederlandse equivalent ?
LikeLike
Het is spijtig dat de Wilders-strategie “uiterst effectief” is. Naast de vraag van Jos hoe bestrijd je een dergelijke Wilders-achtige tactiek? kan je ook de vragen stellen: Waarom is deze reactie ontstaan? en wat is er mis gegaan in de communicatie? Indien de media hier in de ogen van Jos debet aan is dan daag ik hem uit om eens alle uitlatingen in de pers tussen de film van AL Gore en Kopenhagen nog eens door te nemen en te turven op alarmistisch en sceptisch.
Wat ook niet helpt is dat de spreekbuis van klimaat alarmistisch wetenschappelijk Nederland vooral bepaald is geweest door: Wageningen, Biologie, Milieukunde, Greenpeace, Marijke Vos, Milieu defensie, Jaqueline Cramer, Duyvendak, Ecologie, Pier Vellinga, Maurits Groen, milieuhygiëne, Jan Paul van Soest, WNF, Wouter van Dieren, Wageningen.
Ik wil niet zo flauw zijn om Volkert van der G aan dit rijtje toe te voegen maar (extreem) rechts is hem niet vergeten. Bovenstaande cocktail, werkt nu eenmaal als een lap op een rode stier voor (extreem) rechts gezinden. Feiten en argumenten uit deze hoek worden bij voorbaat afgedaan omdat dit nu eenmaal uit een linkse koker komt.
Wat ook niet helpt is dat uit zuiver klimaat wetenschappelijke hoek voornamelijk Rob van Dorland te horen is geweest. Andere klimaatwetenschappers in Nederland heb ik niet of nauwelijks gehoord.
Wat ook niet helpt is om je te beroepen op een zogenaamde consensus en te verwijzen naar een poll die zo aantoonbaar doorzichtig slecht is dat ook dit alleen maar in je nadeel gaat werken.
Wat ook niet helpt is je beroepen op het feit dat je een wetenschapper bent en dus daarom per definitie gelijk hebt. Je beroepen op ervaring, titel of positie zijn drogredenen in een discussie en versterken je verhaal zelden.
Wat ook niet helpt is om je laatdunkend en arrogant uit te laten over mensen met een VMBO niveau. PVV ers, klimaatalarmisten en VMBO ers als Henk en Ingrid worden her en der nog wel eens op een hoop geveegd, waarmee je een grote groep VMBO ers in Nederland onnodig te kort doet of mogelijkerwijs kwetst.
De feiten:
1. De aarde is een graad opgewarmd de laatste 100 jaar.
2. CO2 is een broeikasgas.
3. CO2 is aantoonbaar sterk toegenomen de laatste 60 jaar.
4. Het is zeer waarschijnlijk dat deze toename grotendeels aan menselijke activiteiten is toe te schrijven.
5. Het is zeer waarschijnlijk dat de opwarming mede veroorzaakt is door toename van CO2
6. De opwarming van de eerste helft in de vorige eeuw wordt niet of nauwelijks toegeschreven aan CO2 toename
7. Ruwweg is de opwarming van een graad te verdelen in een halve graad in de eerste helft en een halve graad in de tweede helft vorige eeuw.
8. Er is een afvlakkende trend in de Temperatuur waarneembaar die de IPCC conclusies (nog) niet onderuit halen maar de uitspraak “het gaat steeds sneller” is niet meer op zijn plaats.
9. De alom beruchte hockystick laat een zeer steile opgang zien na een tamelijk vlakke voorafgaande 2000 jaar.
10. Punt negen wordt veelvuldig gebruikt waarbij punt 6 verzwegen wordt. Weglating van de laatste 60 jaar in de hockystick levert nog steeds een zeer opvallende grafiek op.
Welnu: Laten we bovenstaande eens vergeten en het er over eens zijn dat handelen vanuit voorzorg principe een goed uitgangspunt is.
Dan is de vraag: Kunnen wij hier wat aan doen? Zelf ben ik daar zeer sceptisch over, echter ik laat mij graag verrassen en wellicht overtuigen.
Groen links wil nog steeds een 30% reductie doelstelling voor 2020 maar verzuimd er bij te vertellen hoe dat te bereiken in 8 jaar tijd. Het opkopen van emissierechten in het buitenland wat Nederland tot nu toe voornamelijk gedaan heeft, is een gepasseerd station.
JP van Soest(zie een voorgaande Blog) komt niet verder dan : “een krachtig klimaatbeleid” een loze kreet indien je niet met een plan van aanpak komt. En juist als er gevraagd wordt naar aantallen en feiten om maatregelen te nemen om 30% voor 2020 te bereiken, kijkt iedereen verschrikt op zijn horloge: “is het al zo laat? ik moet naar huis” waarschijnlijk omdat ze het ook niet weten of de politiek, sociaal en maatschappelijke onhaalbaarheid wel ergens in hun onderbuik voelen.
LikeLike
Een goede leefomgeving en verantwoording dragen naar toekomstige generaties zou volgens mij geen links of rechts argument moeten zijn maar een links EN rechts. Zelfs extreem rechtse gropen als libertariers hebben als grondbeginsel “mijn vrijheden eindigen daar waar jouw vrijheden beginnen” (bijv. ik mag geen schade aan eigendommen van jou toebrengen). Hoe dan ook, vanuit de rechtse hoek wordt vaak helemaal niet constructief gereageerd op het signaal uit de wetenschap dat we wat aan CO2 uitstoot moeten doen, veelal ontkennend of bagetaliserend. Persoonlijk denk ik dat ideologie en, tja, egoisme daar een grote rol in speelt.
Bijvoorbeeld: Iemand met een ideologie waarbij de overheid een marginale rol speelt zal niet blij zijn met een groot probleem dat sturing vanuit de overheden nodig heeft. Dat is het makkelijker om te zeggen: “dat probleem bestaat niet” dan om te accepteren dat het probleem er is en positief reageren op de noodzakelijke maatschappelijke veranderingen.
Maar hoe je het ook wend of keert, dit soort mensen zijn wel onderdeel van het electoraat van rechts. Als rationeel rechts deze grote groep mensen negeert levert dit alleen maar meer winst op voor de extreem rechtse partijen die met goedkoop populisme veel stemmen weten te trekken maar geen land hoeven te regeren (dit geldt ook voor extreem links).
Met jouw feiten lijstje kan ik het eens zijn, behalve dat ik vind dat punt 8 nogal eenzijdig gefocussed lijkt op de luchttemperatuur tezamen met een onterrechte overwaardering van korte termijn trends. Hoe dan ook, onder andere de negatieve trend in Arctisch zeeijs blijft versnellen, de ijskappen verliezen nog steeds sneller massa en de zeespiegelstijging versnelt ook nog steeds. Sterke aanwijzingen dat van afvlakking van global warming geen sprake is.
Wat betreft de mogelijke acties om CO2 te reduceren. Er is een hele reeks peer-reviewed studies die laten zien dat onze energie voorziening tot 100% (ja dat lees je goed) duurzaam kan zijn tegen ca. 2050. Technologisch is de mens tot veel in staat. De vraag is derhalve niet “kunnen we het”, de juiste vraag is “willen we het”.
En als het antwoord van de meeste mensen “ja” is, waarom doen we dat dan niet?
Een deel van het antwoord ligt in het verschil tussen de opinie van de gemiddelde burger en de klimaatwetenschapper. De wetenschapsjournalist is degene die traditioneel het kennisgat tussen wetenschap en burger overbrugt maar voor de commerciele media is nauwkeurige wetenschaps verslaggeving geen prioriteit meer. Hierdoor kan het zijn dat een journalist met een geschiedenis opleiding keiharde natuurkunde probeert uit te leggen (en daarbij grove fouten maakt), of dat koppen te sensationeel gemaakt worden (lekkere koppen verkopen!) enz. Dit zijn reelen problemen in de huidige wetenschapsverslaggeving door de media.
Een oplossing is dat wetenschappers zelf het gat gaan dichten. Enerzijds gebeurt dit veel te weinig (veel wetenschappers willen alleen onderzoek doen en vinden persconferenties e.d. maar niks), anderzijds zijn ze daar niet voor opgeleid (waardoor ze vaak verkeerd begrepen worden of foutief/selectief gequote) en weer een ander probleem is dat vocale wetenschappers door de contrarians al snel als propagandisten en ongeloofwaardig bestempeld worden. Oftwel, de communicatie door wetenschappers kan op veel vlakken beter en heeft veel valkuilen. Volgens mij heeft Bart hier ook al eens over geschreven.
Stephen Schneider bijvoorbeeld was ook sterk bewust van deze problemen. Dit is een lange lecture van hem maar bevat veel goede punten. Zeer de moeite waard om te bekijken: http://www.youtube.com/watch?v=WXaruC4vJCU
LikeLike
Cynicus,
Goed gezegd.
De kloof in begrip van het klimaatsysteem tussen de wetenschap en de maatschappij als geheel is waar ik me probeer op te richten. Als het even zou kunnen nog meer dan ik nu doe.
LikeLike
Mijn reactie zou zijn: waarom doe je het niet?
Je hebt een zekere authoriteit als onderzoeker in 1 van de complexe klimaat subonderwerpen: aerosols.
Je bent je sterk bewust van de complexiteit van het klimaat maar ook van de hardheid van het bewijs. Hmm, zo mag je dat niet zeggen volgens Stephen Schneider, misschien moet ik zeggen: jij hebt een goed begrip van de waarschijnlijkheid (risico=waarschijnlijkheid vermenigvuldigd met mogelijke gevolgen). Met andere woorden: je snapt de urgentie en de noodzaak van ingrijpen.
Je hebt ook ruim ervaring in interactie met (oprechte) skeptici en contrarians wat enorm waardevol is in directe confrontaties.
Dat lijken me genoeg veren in je ****… 😉
Je ingezonden brief in de Volkskrant nav Leegte is een goed initiatief maar is een negatieve reactie en wordt wellicht anders opgepikt door de lezer dan een positieve actie. Zou het niet een idee zijn om contact te leggen met bijvoorbeeld de lokale duurzame energie maatschappijen om hun netwerk te gebruiken om bijvoorbeeld presentaties te geven. JP van S kan je vast daarbij helpen of ik kan je introduceren bij 1 van deze initiatieven.
Een andere optie zou kunnen zijn om te praten in science-cafes (daar zijn er aardig wat van). Ik kom graag eens kijken.
Daar bereik je een heel ander publiek mee dan op klimaat blogs waar telkens dezelfde mensen aan de discussie deelnemen met hun vooringenomen mening.
LikeLike
@cynicus
De betekenis van de huidige afvlakkende trend wordt pas op zijn vroegst in 2015 duidelijk. “To close to call”
De lengte van de nauwkeurige meetreeks arctisch zeeijs is slechts 31 jaar. Er is een duidelijke neergang waarneembaar vanaf 2002. Echter: “To close to call” Ook is het wel zo eerlijk om de duidelijk waarneembare groei van het zeeijs rond antarctica in dezelfde meetperiode er naast te leggen. Het is wellicht ook logischer te veronderstellen dat de afname niet lineair zal zijn maar afneemt naarmate het laatste stukje zomerijs tussen 85 – 90 graden noord aan de beurt is. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat er dan van versnelling sprake kan zijn.
Een serieuze meetreeks om de afname van ijskappen te meten is nog maar net begonnen. Indien er in het jaar X 1000 vrachtwagens zand uit de woestijn zijn gestolen en in jaar X+1 er 2000 vrachtwagens zand zijn verdwenen dan roept RTL 4 dat steeds meer zand uit de woestijn verdwijnt. Geen speld tussen te krijgen. Ik noem dit de misleidende waarheid. Indien we het record afsmelt jaar Groenland 2010 doorrekenen en de afname lineair veronderstellen wat opnieuw niet erg logisch is met de snel toenemende hoogte en snel afnemende temperaturen in het binnenland, dan is de Ijskap op Groenland over 10.000 jaar gesmolten. Volgens mij zijn wij dan zeer waarschijnlijk al ver in de volgende ijstijd beland. “To close to call”
De nauwkeurige meetreeks zeespiegel is slechts 19 jaar. In deze periode is de gemiddelde zeespiegelstijging 3,1 mm, van versnelling is geen sprake. “To close to call” Over de aansluiting met de conventionele meetreeks is veel te doen. Deze discussie zou ik even willen parkeren.
“dat onze energie voorziening tot 100% duurzaam kan zijn tegen ca. 2050.” Is voor mij net zo’n nietszeggende dooddoener als de uitspraak dat er een “krachtig klimaatbeleid” nodig is. Ja duh, de technische realisatie van de elektrificatie van onze energie voorziening is in theorie het probleem ook niet (als we de beschikbaarheid van de nodige zeldzame metalen even buiten beschouwing laten)
Groenlinks deed onlangs nog het voorstel in het EU parlement om de reductie doelstellingen te verhogen naar 30% voor 2020. Reken dan maar eens voor hoeveel zonnepanelen, getij en windcentrales er dan geplaatst dienen te worden de komende 8 jaren. Ik neem aan dat je er van bewust bent dat de energie voorziening slechts een deelprobleem is en dat je de oplossing voor de zware industrie, scheepvaart, luchtvaart en wegtransport dan nog maar even voor je uitschuift. Of heb je hier serieus te nemen oplossingen voor? Je zou de eerste zijn.
Kortom: partij retoriek om alleen maar punten te scoren bij de eigen achterban. Lekker makkelijk is dat, met totaal onhaalbare voorstellen komen van welke je weet dat ze afgeschoten gaan worden door pragmatisch ingestelde partijen en dan je handen in onschuld wassen : “aan ons heeft het niet gelegen hoor!”
Om misverstanden te voorkomen : Ik ben een groot voorstander om veel meer, en veel sneller te investeren in duurzame energie, niet zozeer vanwege klimaat redenen maar meer vanwege dreigende schaarsheid van olie op mogelijk een redelijk korte termijn. Echter ik ben niet gecharmeerd van sprookjes verkopers.
Maak je overigens geen zorgen dat als de meeste mensen ja zeggen er niets gebeurt. Dan heb je het grootste probleem namelijk opgelost.
Waarom er zo relatief weinig gebeurt? Heel simpel: de meeste mensen zeggen er nee tegen. En ik neem aan dat je het mij eens bent dat de democratie boven alles staat. Toch?
Je filmpje zal ik bekijken als ik wat meer tijd heb.
LikeLike
Cynicus:
Omdat er ook brood op de plank moet komen.
Het probleem van veel wetenschappers die graag met wetenschapscommunicatie bezig zijn is dat er geen financieel duurzaam carrierepad voor is. Dan blijft het dus liefdewerk oud papier naast het reguliere werk.
Ik sta zeker open voor mogelijkheden om presentaties te geven en heb daarmee ook goede ervaringen.
LikeLike
@Herman Vruggink,
Mijn opmerking betreffende de media was niet bedoeld om aan te geven dat zij alleen debet zijn aan de twijfel die er bij de burger ontstaan is over de opwarming van de aarde, alleen dat zij er aan bij gedragen hebben. Ik wil sowieso helemaal niets turven op “alarmistisch” en “sceptisch”, omdat ik die sterke zwart-wit verdeling te beperkt vind en me dat natuurlijk veel te veel tijd gaat kosten.
Als ik me probeer te verplaatsen in de “gemiddelde burger”, die zich niet in deze materie verdiept heeft, zie ik regelmatig twee tegenstrijdige meningen tegenover elkaar staan. Het is dan niet raar dat “men” dan denkt dat de wetenschap er nog niet uit is. Daarbij wordt door sommigen het beeld geschetst dat de Apocalyps aanstaande is en dat iedereen moet stoppen met autorijden, vliegvakanties en hamburgers bakken. Als dan tevens een CO2-belasting ter sprake gebracht wordt, zou ik als burger denken: ze kunnen me wat ! De PVV heeft dat goed begrepen.
Ik vermoed dat jij ook zoiets denkt, want je noemt allerlei organisaties en mensen die als spreekbuis van “alarmistisch wetenschappelijk Nederland” gefungeerd zouden hebben en je stelt tevens het volgende: “de meeste mensen zeggen er nee tegen”.
Cynicus heeft het mooi verwoord, het heeft niets met links of rechts van doen, het is niet meer dan verstandig om wat aan onze energie opwekking te doen. De opwarming van de aarde is een reden en de afhankelijkheid van olieproducerende landen en het steeds schaarser worden van olie is, zoals jij aangaf, een andere goede reden. Dat de wetenschappers beter en vaker voor het voetlicht treden, zal helpen, maar ik blijf erbij dat je de grootste kans op veranderingen kunt bewerkstelligen als je de beleidsmakers en de publieke opinie zoveel mogelijk beïnvloedt. Dat was de reden dat ik met Al Gore aan kwam zetten. Wat je van die man ook vindt, hij heeft in het verleden deze problematiek voor een enorm groot publiek onder de aandacht weten te brengen. Nu is hij weer bezig met een vervolg project : http://theclimateproject.org/ waar hij een soort ambassadeurs aan het opleiden is. Het gaat typisch op zijn Amerikaans, er wordt op een positieve manier naar de toekomst gekeken met altijd een boodschap van hoop. Dat werkt veel beter dan het autorijden en vliegen in een kwaad daglicht te stellen.
@Bart
Het geven van presentaties door klimaatwetenschappers is een mooi voorstel van Cynicus en je geeft aan daarvoor open te staan. Ik vind dat prijzenswaardig en ik begrijp dat je van kletsen alleen niet kunt leven, maar wellicht is er een organisatie die het een en ander voor je kan regelen, zodat je je kunt beperken tot de presentatie/communicatie zelf. Zou het PCCC hier geen rol in kunnen spelen ? Op hun “about” bij http://www.klimaatportaal.nl staat duidelijk :
2. Making materials and knowledge available for communicating the science of climate and climate
change to target groups by:
• writing popular science reports
• organising annual climate updates and climate days
• organising ad hoc symposia and dialogue workshops on topical issues
3. Informing the public through contacts with the media
Georganiseerd hebben ook wetenschappers veel meer invloed.
LikeLike
Beste Bart Verheggen. Deze reactie heeft niet met deze blogpost te maken. Maar ik zou het op prijs stellen als je een reactie zou willen geven op de recente blogpost (15 juli 2011) van klimaatscepticus Roy Spencer (http://www.drroyspencer.com/), waarin hij melding maakt van een nieuw artikel van zijn hand “On the Misdiagnosis of Surface Temperature Feedbacks from Variations in Earth’s Radiant Energy Balance” Dat spreekt, zegt hij, de IPCC-analyses tegen. Het artikel is te specialistisch voor mij, maar voor jou hopelijk niet!
LikeLike
Uit de blogpost van Roy Spencer blijkt een flinke portie samenzweringtheorie. Waar dat nu weer voor nodig is…
Given the history of the IPCC gatekeepers in trying to kill journal papers that don’t agree with their politically-skewed interpretations of science (also see here, here, here, here), I hope you will forgive me holding off for on giving the name of the journal until it is actually published.
Een teken aan de wand misschien? Het past wel bij een bestuurslid van de beruchte (klimaat)misinformatie lobbyclub George C. Marshall Institute.
Maar voor de geintresseerden, de publicatie van Roy Spencer is nu ook echt te lezen: http://www.mdpi.com/2072-4292/3/8/1603/pdf
That these internal radiative forcings exist and likely corrupt feedback diagnosis is demonstrated with lag regression analysis of satellite and coupled climate model data, interpreted with a simple forcing-feedback model.
Publicatie is in een vrij nieuw journaal waar nog niemand van gehoord heeft. Geen idee hoe rigoreus de peer-review er is, hoewel ik zo mijn vermoedens heb,,,
LikeLike
Ik kon niet veel tabak maken van het artikel van Spencer, veel te weinig gegevens en waarschijnlijk te weinig kennis bij mij. Het leek mij dat er erg veel poeha gemaakt is over een artikel gebaseerd op data van de afgelopen 10 jaar, zonder foutenmarges en de uitkomst zou en moest een kleine klimaatgevoeligheid zijn.
Trenberth en Fasullo hebben mijn problemen niet :
http://www.realclimate.org/index.php/archives/2011/07/misdiagnosis-of-surface-temperature-feedback/
Deze twee heren hebben eenzelfde mening als Cynicus over de kwalilteit van de peer-review.
Cynicus, bedankt voor je link betreffende het George C. Marshall Institute. Ik wist niet dat Spencer in de raad van bestuur van een door Exxon gesponsord instituut zat. Goed voor zijn geloofwaardigheid.
LikeLike
Cynicus, Spencer’s “paranoia” komt van de eigenschap van bepaalde wetenschappers om elke keer maar weer aan te tonen dat Spencer’s werk niet klopt. Da’s niet zo leuk, hoor, als je steeds maar weer wordt gewezen op je fouten…
LikeLike
Het is, denk ik, best goed mogelijk om wetenschap(pelijke inzichten) op een aansprekende manier over te brengen op (geïnteresseerde) burgers (leken).
Naast BBC-series en ‘Vroege Vogels’ is er genoeg denk ik. Boeken ook.
De verhalen van enkele NL-wetenschappers staven mij daarin denk ik:
– Frans de Waal, over primaten maar ook of mensen intelligent genoeg zijn om dieren te begrijpen.
– Maarten ’t Hart (jawel) over gedragsonderzoek.
– Tijs Goldschmidt over evolutie-onderzoek.
Ik moet zeggen, zonder te willen ‘slijmen’, dat ik Bart Verheggen ook tot die categorie reken, ik als leek.
Er zijn ook niet-wetenschappers die ‘de wetenschap’ op een leuke manier kunnen brengen aan geïnteresseerde leken als ik:
– Bill Bryson (‘Een kleine geschiedenis van bijna alles’)
Die mensen zijn bijgestaan door allerlei andere mensen.
Topsporters bereiken hun prestaties doorgaans ook niet zonder team.
Het moet toch mogelijk zijn ‘klimaat-zaken en de menselijke invloed daarop’ op soortgelijke manieren ‘aan de man te brengen’ ?
Wetenschappers zijn ook mensen, met menselijke trekjes.
Bill Bryson geeft daar enig inzicht in (ik maak geen reclame).
De vraag lijkt mij steeds meer te worden:
‘geloof je in ‘de wetenschap’ ?
Ik denk dan: geloof je daardoor ook in b.v. zwaartekracht en dna?
En als je daar niet in gelooft: gelden die dan voor jou niet?
Sommige ‘klimaat-sceptici’ praten ook over het verdienmodel van ‘groene gekkies’.
Het verdienmodel van ‘fossiele gekkies’ laten ze steeds buiten beschouwing.
De ‘klimaat-wetenschap’ moet misschien minder ‘zuur’ gebracht worden.
Ik denk sowieso dat er een emotie omheen hangt, die daar niet hoort.
Het gaat ook niet om iets kleins als een toevallig bosbrandje in Australië 😉 🙂
LikeLike