Sinds de VS hebben besloten om uit het klimaatakkoord van Parijs te stappen, is er veel te doen over de vraag wat ‘Parijs’ eigenlijk uitmaakt voor de opwarming van de aarde de komende eeuw. Daarover doen veel verhalen de ronde.
Verreweg de meeste analyses schatten de invloed van het klimaatakkoord in op één tot anderhalve graad minder opwarming in 2100 ten opzichte van ‘business as usual’. Dat is niet voldoende om onder de twee-gradengrens te blijven, maar zeker substantieel.

Een vergelijking tussen de verwachte opwarming in 2100 voor het ‘business as usual’ scenario en de uitvoering van het Parijs-akkoord op basis van 9 verschillende studies. Bron: The Carbon Brief.
Maar Trump noemde toch een veel lager getal? Ja, dat klopt. Trump en andere ‘skeptici’ (waaronder ook de zogenaamde ‘ecomodernisten’) beroepen zich op een analyse van Bjorn Lomborg (zie hier een kritisch commentaar daarop), waaruit zou blijken dat het uitvoeren van de beloftes van Parijs tot slechts 0,17 graden minder opwarming zou leiden. Die conclusie is grotendeels het gevolg van de aanname dat de landen na de looptijd van het klimaatakkoord – 2030 – weer terug gaan naar het fossiele tijdperk en weer volop CO2 gaan uitstoten, volgens het zogenaamde ‘business as usual’ scenario (RCP8.5).
Terwijl het hele idee van Parijs natuurlijk is dat er een transitie in gang wordt gezet; niet dat we daarna teruggaan in de tijd en ons weer beperken tot het verbranden van fossiele grondstoffen. Toen de stoomtrein eenmaal was ontwikkeld, keerden we nadien ook niet massaal terug naar vervoer met paard en wagen.
Omdat het klimaatakkoord in 2030 afloopt, moet je aannames maken over wat er gebeurt in de periode 2030-2100 om de verwachte opwarming in 2100 te kunnen inschatten. Dat geeft dit soort berekeningen een grote onzekerheid, maar het realiteitsgehalte van de aannames kan flink van elkaar verschillen. Daarnaast wordt niet altijd expliciet gemaakt waarmee de effecten van het klimaatakkoord vergeleken worden; meestal is dat een ‘business as usual’ scenario, maar er zijn ook schattingen in omloop die de effecten van Parijs vergelijken met voorgaande klimaatafspraken. Dat maakt nogal wat uit voor de uitkomst.
Is het nu zo’n probleem dat Trump uit het klimaatakkoord is gestapt? Dat hangt voor een groot deel af van hoe andere landen en actoren hier op reageren. Wordt Trumps besluit gebruikt als alibi om de eigen ambities ook af te zwakken (zie bijvoorbeeld de uitingen van de Belgische minister), of worden anderen juist gesterkt in hun overtuiging om werk te maken van emissiereductie (zie bijvoorbeeld de houding van Californië en China)? De toekomst zal het leren.
Dit blogstuk is eerder gepubliceerd op OneWorld.nl.
Goeiemorgen Bart,
Dank! Da’s best goed nieuws, toch? We mogen er wél aan toevoegen dat Parijs alleen zin heeft als CO2-emissies vanaf 2020 daadwerkelijk dalen – en dat is dan geen voetnoot maar een dik uitroepteken dat een groep vooraanstaande wetenschappers gisteren liet zetten via Nature Communications. Zie: https://www.nature.com/news/three-years-to-safeguard-our-climate-1.22201
Dat er geen tijd te verliezen valt, is ook dezelfde bittere uitkomst van de analyse van Peter Carter. https://m.youtube.com/watch?v=XRBXyRrBmDI
Overigens verwacht ik dat de actie van Trump vooral zal leiden tot een nieuwe leiderschapsrol voor China en Europa. En de Chinezen hebben zóveel last van uitstoot en klimaatverandering dat je erop mag rekenen dat ze daadwerkelijk iets voor elkaar krijgen als het gaat om verduurzaming. Ook een positieve gedachte, toch?
Heb een fijne dag!
Tom
LikeLike
Hallo Tom,
Eens met wat je zegt, alleen dit is een beetje kort door de bocht: “We mogen er wél aan toevoegen dat Parijs alleen zin heeft als CO2-emissies vanaf 2020 daadwerkelijk dalen.”
In theorie zou je de emissies nog door kunnen laten stijgen tot bijv. 2025, maar dan moet je NOG scherper (bijna plotseling) omlaag van bijv. 50 Gton CO2 per jaar naar NUL.
Dat laatste is natuurlijk extreem disruptief. De ‘mitigation curves’ die in het eerdere stuk over Het Akkoord van Parijs al aangehaald werden, illustreren dit. Pas pieken tegen 2025 betekent dat je de extreem steil dalende grijze curve zou moeten gaan volgen:
LikeLike
Dat er iets moet gebeuren is me nu wel duidelijk geworden. Uit een eigen onderzoek kom ik tot de conclusie dat als we niets doen, dus business as usual we al halverwege deze eeuw een opwarming krijgen van meer dan 2 graden. Willen we de opwarming beperken tot de aanbevolen 1,5 graad dan zal dit al in ca 2030 een gepasseerd station zijn als we vrolijk doorgaan met CO2 uitstoot.
LikeLike
De reactie van Lomborg op Ward mag hier volledigheidshalve niet ontbreken: http://www.lomborg.com/response-to-bob-ward
LikeLike
Dag Rob,
Strikt genomen heb je gelijk: dalen na 2020 kan ook, maar het wordt wel steeds lastiger. Kijk, dit is wat de Washington Post ervan vindt.
https://www.washingtonpost.com/news/energy-environment/wp/2017/06/29/these-experts-say-we-have-until-2020-to-get-climate-change-under-control-and-theyre-the-optimists/?tid=ss_tw&utm_term=.b04f0c88aa6c
Gelukkig goed nieuws vandaag uit Duitsland. Daar laat Angela Merkel optekenen dat we niet langer kunnen wachten tot de laatste sul zich door goede argumenten laat overtuigen. Ja, ook weer wat kort door de bocht, die vertaling. 🙂
https://www.tagesschau.de/inland/merkel-regierungserklaerung-131.html
Daarmee is het inderdaad een fijne dag geworden.
LikeLike
En volledigheidshalve is deze reactie van Malte Meinshausen op het Lomborgverhaal interessant:
“There may be other problems with the paper, but given this fundamental error in scientific judgement, we don’t see the point of scrutinising it any further.”
Meinshausen is mede-ontwikkelaar van het klimaatmodel dat Lomborg gebruikt heeft voor zijn berekeningen.
http://climate-energy-college.org/facts4paris-lomborg-wrong-again
LikeLike
“Toen de stoomtrein eenmaal was ontwikkeld, keerden we nadien ook niet massaal terug naar vervoer met paard en wagen.”
Nog niet, Bart, nog niet…
LikeLike
“De reactie van Lomborg op Ward mag hier volledigheidshalve niet ontbreken”
Waarom niet, Marcel? Zodat we nog een keer goed kunnen zien hoe onzinnig zijn redenering is?
LikeLike
Zou Marcel Crok beseffen dat de pessimistische scenario’s van Lomborg haaks staan op het vooruitgangsgeloof van het ecomodernisme? En ik zou ze ook niet bepaald klimaatoptimistisch noemen.
LikeLike
Ter voorkoming van misverstanden: wat Lomborg zijn optimistische scenario noemt is in mijn ogen nog steeds tamelijk pessimistisch.
LikeLike