De afgelopen dagen was er in de klimaatblogosfeer veel te doen over Willie Soon, een ruimtevaartingenieur met een deeltijdbaan als astrofysicus bij het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. Er lijkt wat verwarring te zijn over waar het hier precies om gaat, onder meer omdat zelfverklaarde sceptici voor een beproefde verdedigingsmethode hebben gekozen: ze weerleggen overtuigend allerlei beweringen die helemaal niemand heeft gedaan, maar gaan voorbij aan de kern van de zaak. Daarom kan het geen kwaad nog eens goed op een rijtje te zetten wat Soon wel en wat hem niet verweten wordt.
Wetenschappelijke tijdschriften (zie bijvoorbeeld het beleid van Nature, Science of PNAS) vragen aan auteurs van artikelen vaak om eventuele belangenconflicten te melden. Daarbij wordt uitdrukkelijk aangegeven dat de financiering van het onderzoek een van de zaken is die in beschouwing genomen moet worden: als de financier belang zou kunnen hebben bij een bepaalde uitkomst van het onderzoek geldt dit als een belangenconflict waar men openheid over wil. De New York Times berichtte dat het onderzoek van Soon waarin de menselijke invloed op het klimaat betwist wordt gefinancierd is door de fossiele brandstofindustrie. Dat die financier belangen heeft bij de uitkomst van dat onderzoek zal niemand betwisten. Desalniettemin heeft Soon meerdere malen aan tijdschriften gemeld dat er geen belangenconflict is. In gewonemensentaal: hij heeft gelogen. In de wetenschappelijke wereld geldt dit als onethisch gedrag. Of het in juridisch opzicht verwijtbaar of strafbaar gedrag is weet ik niet, daar is bij mijn weten nog weinig over geschreven. Hoe het oordeel precies uitvalt zou nog wel eens af kunnen hangen van verschillende details – enkele daarvan worden genoemd door Aaron Huertas in zijn stuk voor de Union of Concerned Scientists – uit de documenten die nu zijn opgedoken en die op zijn minst vragen oproepen. Sommigen menen in bepaalde passages bewijs te zien dat er vooraf afspraken zijn gemaakt over uitkomsten van onderzoeken, maar het lijkt mij goed om voorzichtig te zijn met zulke conclusies. De geschiedenis leert immers dat uit hun context gehaalde passages wel eens helemaal verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden. Hoe dan ook: het is bijzonder moeilijk voorstelbaar dat Soon niet wist dat hij geacht werd te melden dat zijn onderzoek werd gefinancierd door belanghebbenden en het heeft er dus alle schijn van dat hij dit bewust heeft verzwegen.
Ik zou het hierbij kunnen laten, maar om eventuele misverstanden te voorkomen lijkt het me goed om nog wat verwijten te noemen die Soon niet worden gemaakt. De gebruikelijke complottheorieën en verdachtmakingen (vaak aan het adres van mensen die niets met deze affaire te maken hebben) die in diverse pseudosceptische verhalen hierover te vinden zijn laat ik maar buiten beschouwing.
Dat het onderzoek door de fossiele brandstofindustrie is gefinancierd is op zich geen probleem. Talloze bedrijven of bedrijfstakken financieren wetenschappelijk onderzoek en het is alleen maar logisch dat ze dat vooral doen als ze er een bepaald belang bij hebben. Daar is niets mis mee, integendeel: als bedrijven grote bedragen zouden besteden aan onderzoek waar ze niets aan hebben, zou dat slecht management zijn. Maar er moet wel duidelijkheid over zijn, zeker als er expliciet naar wordt gevraagd. Juist het feit dat Soon die informatie heeft achtergehouden wekt achterdocht.
De onthulling in de New York Times zegt natuurlijk niets over de kwaliteit van het onderzoek van Soon. Dat hoeft ook niet: dat die kwaliteit ondermaats is, was al lang en breed bekend. Gavin Schmidt geeft op RealClimate een voorbeeld van een conclusie van Soon die spot met elementaire logica: een correlatie tussen zonneactiviteit en de temperatuur (in het Noordpoolgebied…) zou “bewijzen” dat de menselijke invloed klein is. Dat is zoiets als beweren dat je van virussen niet ziek kunt worden, omdat bewezen is dat bepaalde bacteriën ziekteverwekkers zijn. Overigens, wie wat verder kijkt dan elementaire logica alleen en wat dieper de klimaatwetenschap in duikt zou in een grote invloed van zonneactiviteit op het klimaat juist een aanwijzing zien dat de menselijke invloed ook aanzienlijk is. Het zou er immers op wijzen dat relatief kleine veranderingen in het systeem al merkbare gevolgen kunnen hebben.
Zo hier een daar wordt gesuggereerd dat Soon verweten zou worden dat hij de financiering verzwegen zou hebben voor zijn werkgever, het Harvard-Smithsonian. Dat verwijt ben ik nergens tegengekomen. Integendeel, vanuit wetenschappelijke hoek wordt er ook kritisch naar Harvard-Smithsonian gekeken. Daar moet men geweten hebben van de financiering van het onderzoek van Soon. Als men een beetje had opgelet had men dus veel eerder in de gaten kunnen hebben dat hij de informatie daarover niet openbaar maakte, waar dat wel gevraagd werd. Dat er nu een onderzoek wordt ingesteld door zijn werkgever wordt door sommigen daarom als mosterd na de maaltijd gezien.
De meest interessante observatie komt misschien wel van Adam Frank. De uiteindelijke conclusie: als Soon niet op een voetstuk was geplaatst door degenen die zijn onderzoeken enkel en alleen beoordelen op de uitkomst, in plaats van op de kwaliteit, zouden we nooit van hem hebben gehoord. En hij zou zeker geen prominente plek in de New York Times hebben gehaald.
Tenslotte nog dit: een Amerikaans lid van het Huis van Afgevaardigden heeft naar aanleiding van deze affaire allerlei informatie opgevraagd over een zeven wetenschappers die opvattingen hebben die afwijken van de mainstream klimaatwetenschap. Dit riekt naar een “fishing expedition”. De afkeuring hiervan lijkt breed gedragen te worden in de wetenschappelijke wereld. En terecht. Zie voor meer hierover het blog van Victor Venema.
Klimaatverandering 
Chaos, chaos, totale chaos.
Want wat betekent dat nou precies, “conflict of interest”, en als je het weet, wat moet je er dan mee?
Southern Company doet aan hernieuwbare energie en promoten ze dat op hun website (voor wat het waard is, natuurlijk). Dus hoe loop dat “conflict of interest” nou? Als Soon claimt dat de zon een grotere rol speelt en dat dus broeikasgassen minder belangrijk zijn kun je net zo goed beweren dat zijn publicaties de activiteiten van Southern Company ondermijnt (want minder noodzaak voor hernieuwbaar).
http://www.southerncompany.com/what-doing/energy-innovation/smart-energy/smart-power/renewables.cshtml
“Southern Company, the premier energy provider to the U.S. Southeast, supports the development and use of cost-effective renewable energy sources. We are taking action to increase the role of renewables in the generation of electricity, consistent with the availability of resources that ensure a continued supply of reliable and affordable energy.”
In eerder publicaties is Soon overigen wel duidelijk over de financiering. In het infameuze Soon en Baliunas artikel uit 2003 staat gewoon dat het deels gefinancierd is door het American Petroleum Institute, maar ook door NASA.
Maar als dat een probleem is, en NASA betaald mee aan een artikel dat ook gesponsord wordt door het American Petroleum instituten (en dus verdacht vanwege een conflict of interest), is NASA dan ook verdacht?
Aan het eind vande rit is het enige dat telt of de inhoudelijke argumenten zinnig zijn of niet. Wie wat zegt of hoe iemand betaald wordt zou irrelevant moeten zijn.
Want als de politiek meer hernieuwbare energie wil, en de politiek is verantwoordelijk voor instituten als KNMI en PBL, of erger nog, de politiek betaald uiteindelijk ook universiteiten, zijn die dan ook niet meer onafhankelijk?
Mensen, als dit het nivo van discussieren wordt dan schiet mij maar lek, en kunnen we de hele tent net zo goed sluiten.
LikeLike
Jenne,
Een betere illustratie van mijn opmerking over het “weerleggen van allerlei beweringen die helemaal niemand heeft gedaan” kan ik me nauwelijks wensen. Als je meent dat er iets mis is met het niveau van dit stuk, zou je op zijn minst kunnen reageren op wat ik werkelijk heb geschreven.
LikeLike
Even de chronologie van deze smaadactie op een rij zetten:
Op 8 januari publiceren Monckton, Soon, Legates en Briggs het artikel “Why models run hot: results from an irreducibly simple climate model”. wat de vloer aanveegt met de klimaatmodellen.
Op 21 februari publiceren Justin Gillis en John Schwartz in The New York Times het artikel “Deeper Ties to Corporate Cash for Doubtful Climate Researcher” waarin de sponsoring van het Smithsonian Institute door Southern Company word “blootgelegd”.
Het artikel waar Soon medeauteur aan is, moet zo vlak voor de klimaattop in Parijs met alle middelen bestreden worden en dus moeten er oude koeien uit de sloot worden gehaald om de integriteit van een van de auteurs in diskrediet te brengen, dan hoeven de wetenschappelijke argumenten in het artikel ook niet meer te worden bestreden, want “vormfout: niet ontvankelijk verklaard”. Dat deze voormalige (!) sponsor van het Smithsonian een grote producent van groene energie in de zuidelijke VS is, doet dan niet ter zake.
Er zijn twee spreekwoorden die hierop van toepassing zijn: “Spijkers op laag water zoeken” en “Wie een hond wil slaan, vindt licht een stok”
LikeLike
Hans Erren,
Nonsens. Dat dat artikel broddelwerk is, was allang duidelijk (zie bijvoorbeeld ATTP, met veel links naar andere artikelen). Het “nieuwe model” waar deze lieden beweren mee te komen is niet nieuw, dus lijkt er ook nog eens sprake van plagiaat. Dat zou pas een makkelijke stok zijn geweest om de hond te slaan. Maar blijkbaar heeft niemand de moeite genomen om daar een zaak van te maken.
Feit is gewoon dat Soon zich niet aan de regels heeft gehouden en daarmee heeft hij zichzelf in diskrediet gebracht.
LikeLike
Je zou toch denken dat een zelfverklaard scepticus geen enkel probleem heeft met het vinden van aanzienlijke fouten in Monckton et al. Een hint, Hans Erren: check *alle gegevens* van figuur 1. Als je dat doet merk je dat dat figuur vol zit met fouten en misrepresentaties.
Dat Soon vervolgens ook nog eens de stricte CoI disclosure regels van Science Bulletin aan zijn bips laat oxideren, ach, uiteraard vindt Hans Erren dat niets om over na te denken…
LikeLike
Als je tegen je financierders een publicatie als ‘deliverable’ aanduidt en als die financierders voor publicatie inzage eisen in het werk, dan houdt het voor mij op met het slechts speculatieve verband tussen financiering en gewenst resultaat.
Jenne en Erren komen hier met een VVD-techniek en we kunnen zien wat daar van komt.
LikeLike
Majava, “deliverable” is een normaal woord om te gebruiken voor een product van wetenschappelijk onderzoek. Het is bv standaard in de EU programma’s. Een voorbeeldje zie je hier:
http://www.indect-project.eu/public-deliverables
Als Soon vóór het onderzoek al had aangegeven “deliverable: paper that shows the sun is the main driver of climate change”, dan had je gelijk.
LikeLike
@Marco: ok.
Alhoewel… het blijft een interpretatie. En daar waar in de zogenaamde climategate mails de context meteen duidelijk maakte wat er met bepaalde woorden bedoeld werd, vraag ik me af of dat ook het geval is met Soon’s woordkeuze.
En de inzage vooraf? Wat moeten we daar mee?
LikeLike
De inzage vooraf is in principe ook normaal bij bepaalde fondsen (met name de industrie). Als ik samenwerk met de industrie eisen ze ook inzage in het artikel voor het wordt ingezonden. Het probleem zit ‘m in het niet vermelden van de financier van het onderzoek.
Ik denk niet dat er een probleem is met de wijze waarop Soon “deliverable” gebruikt. Op basis van wat ik van Soon heb gezien en zijn gedrag lijkt het er sterk op dat hij overtuigd is van zijn eigen gelijk, en niet zozeer naar een bepaald resultaat toewerkt omdat zijn financiers dat willen. Het is meer dat hij *weet* (impliciet) wat zijn onderzoek zal laten zien, en dus *weet* (expliciet) dat bepaalde financiers daar best graag aan willen bijdragen, in het kader “doubt is our product”.
LikeLike
Marco,
Ik denk ook dat Soon overtuigd is van zijn eigen gelijk. En ik dat zou ook voor zijn financiers kunnen gelden. Ik begrijp dat juist het achterhouden van informatie over die financiers achterdocht wekt, maar desalniettemin vind ik dat je er van uit moet gaan dat ze oprecht geloven in hun verhalen, zolang het tegendeel niet overtuigend bewezen is.
De adder onder het gras is de neiging tot complotdenken van zelfverklaarde sceptici. Ze menen dat de mainstream klimaatwetenschap er een verborgen (“linkse”) agenda op na houdt, en daarin vinden ze een rechtvaardiging om het niet zo nauw te nemen met normen, of regels, of ethiek. “Zij doen het ook”, is de gedachte. Daar ontstaan dit soort uitglijders volgens mij.
Vooralsnog is het duidelijk dat Soon een behoorlijke stommiteit heeft begaan door informatie over zijn financiers achter te houden. Mocht er meer aan de hand zijn, dan neem ik aan dat dat zal blijken uit het onderzoek van Harvard-Smithsonian.
LikeLike
Hans, als ik het enigzins heb begrepen is de “stommiteit” door die informatie achter te houden mede opgedragen door Southern Company, en heeft Harvard-Smithsonian dat toegestaan in hun(!) contract met Southern Company.
LikeLike
Marco,
Daar lijkt het zo’n beetje op neer te komen. Maar uiteindelijk is Soon wel degene geweest die de onjuiste informatie heeft gegeven en daarmee is hij in mijn ogen toch vooral zelf verantwoordelijk voor die stommiteit.
LikeLike
Het woord “deliverable” mag dan normaal zijn in de context van onderzoeksfinanciering, in het geval van Soon werd congressional testimony expliciet als deliverable vermeld, oftewel, ze willen politieke invloed uitoefenen via een welwillende wetenschapper. Er staat bij mijn weten (correct me if I’m wrong) niet dat de uitkomst vast moet liggen, maar ze kennen Soon, dus de uitkomst weten ze toch al wel vantevoren (zie ook wat marco daarover zegt over expliciet en impliciet weten). Ze willen uit die uitkomst (het ligt zogenaamd aan de zon en niet aan de mens) politieke munt slaan. Daar betalen ze hem voor en dat (congressional testimony – waarvan ze weten dat die in lijn zal liggen met de belangen van de financier) dragen ze hem op. Uiterst kwalijk.
LikeLike
Bart, was de congressional testimony als “deliverable” aangegeven vóór hij die gaf, of erna?
Het lijkt me overigens twijfelachtig dat hij zelf zoveel invloed heeft op wie er mogen opdragen bij Congress en dus dat als “deliverable” kan aangeven voordat hij op zijn minst is uitgenodigd.
LikeLike
@Majava, ik denk niet dat op de man spelen een goede debattechniek is: “VVD-techniek ”
De Soon-lastercampagne heeft meer weg van de Wakker Dier techniek.”framing and shaming”. Southern Company wordt geframed als “fossiel” dus evil en niet groen en goed zoals Eneco, dus is Soon “schuldig” omdat hij geen kruisje heeft gezet. Heeft Soon geen kruisje gezet? inderdaad. Was het kruisje verplicht? misschien niet eens. Southern Company verzocht discretie die is met medeweten van Harvard gegeven, Want de handtekening onder de sponsorcontracten was niet van Soon, dus dat Harvard hem nu met pek en veren overgiet is bijzonder hypocriet.
LikeLike
Hans Erren,
Wat feiten voor je op een rijtje.
1. Wetenschappelijke bladen zeggen niet dat een auteur zelf maar moet bepalen of er een belangenconflict is. Ze moeten elk mogelijk belangenconflict melden. Dat de energiesector mogelijk belangen heeft bij onderzoeken als die van Soon staat als een paal boven water. Bovendien: waarom zouden ze er anders voor betalen? Er is dus geen enkele twijfel dat Soon openheid had moeten geven over zijn financiering.
2. Je doet het voorkomen alsof Southern Company de enige financier was van Soon. Dat is niet zo. Diverse andere bedrijven uit de fossiele sector hebben hem betaald.
3. Dat een van de financiers zich ook met duurzame energie bezighoudt is volstrekt irrelevant. Als Soon betaald was door een fabrikant van zonnecellen was er net zo goed een mogelijk belangenconflict geweest en had hij het dus.ook moeten melden.
4. Hoe je het ook wendt of keert: Soon was als auteur van die artikelen eerstverantwoordelijke voor het melden van mogelike belangenconflicten. Dat ze bij Smithsonian niet op hebben zitten letten doet daar niets aan af.
5. De bewereing dat Harvard Soon “met pek en veren overgiet” is kul: vooralsnog is er alleen nog maar een onderzoek ingesteld. Ik neem aan dat daar ook de rol van het instituut wordt bekeken.
Tenslotte: je bent er blijkbaar in geslaagd om tussen alle inhoudelijke argumentwn in deze discussie nog net één zinnetje te vinden (van majava) om over te mekkeren. Een beetje kinderachtig, vind je niet?
LikeLike
Nog een puntje, Hans en Hans: Harvard heeft niets met Soon te maken. Helemaal niets.
Oké, nog eentje dan:
Wie zegt “misschien niet eens” heeft de CoI disclosure regels van Science Bulletin niet gelezen. Soon heeft die op meerdere punten overtreden (zijn Heartland affiliatie hoort hij namelijk ook aan te geven). En niet alleen Soon heeft die regels overtreden…
LikeLike
Hans Custers zegt: “je bent er blijkbaar in geslaagd om tussen alle inhoudelijke argumentwn in deze discussie nog net één zinnetje te vinden (van majava) om over te mekkeren.”
Dat is ook nog eens onterecht, want op de man spelen, of een ad hominem is het niet als ik Erren of wie dan ook van VVD-techniekjes beticht. Het is een beschrijving van de manier van communiceren in die reactie.
Elke keer als ik iemand betrap op het meten met 2 maten, kersenplukken, wegduiken, het neerzetten van een stropop en dergelijke (en dat gebeurt regelmatig) zal ik dat gewoon ook zeggen. Dat is nooit een ad hominem.
Het wordt pas een ad hominem als ik Hans Erren bijvoorbeeld een belastingontduiker zou hebben genoemd en dat ik daarom zijn argument niet serieus zou nemen.
LikeLike
https://decorrespondent.nl/2532/Zo-breng-je-de-wereld-aan-het-twijfelen-over-klimaatverandering/145215899532-af3c76be
Ik deel dit artikel met u allen omdat het bijna naadloos aansluit bij dit onderwerp.
LikeLike
@Hans Custers
“De adder onder het gras is de neiging tot complotdenken van zelfverklaarde sceptici”
Adder onder het gras? Volgens mij zie je spoken onder je bed. Wat jij doet is complotdenken van de eerste orde waarbij Ludlum verbleekt. Maar ja, ik begrijp best waarom jij/jullie die complotmythe cultiveren: lekker gemakkelijk, zo’n vijandsbeeld. Ukraine en Krim is toch ook een complot van de EU en de VS als je Putin moet geloven?
Wat is overigens een ‘zelfverklaarde’ scepticus?
LikeLike
Bert Amesz,
wat een flauw gedoe over de metafoor ‘adder onder het gras.’ Het project van de gebroeders Koch, bijvoorbeeld, is wel degelijk een complot en je zegt het: ik sta daar vijandig tegenover en hecht eraan mijn verzet daartegen te cultiveren. En inderdaad, het is gemakkelijk – maar daarom niet minder ter zake. Wat vind jij?
Wat betreft die ‘zelfverklaarde sceptici’, die zijn er in twee smaken: hard core (type Koch) en soft core (type neo-liberalist). Allebei gepre-occupeerd met de centen. Binnenkort in dit theater meer daarover.
LikeLike
Bert Amesz,
Een zelfverklaarde scepticus is iemand die zichzelf scepticus noemt.
En ja, je zou de campagne tegen de klimaatwetenschap, gefinancierd door enkele belanghebbenden en gevoerd door onder meer denktanks en sommige wetenschappers en bloggers, wel een complot kunnen noemen. Maar wel een complot waarvoor de nodige bewijzen bestaan. Er komen in de wereld zo hier en daar natuurlijk ook wel samenzweringen voor.
Maar met “complotdenken” bedoelt men meestal dat sommige mensen samenzweringen zien waar geen enkel hard bewijs voor is. Vaak blijkt zo’n complot dan ook nog alleen mogelijk als er duizenden en duizenden mensen aan meewerken. Bij sommige zelfverklaarde sceptici komt het in extreme vorm voor: die hebben het over de “watermeloenen” die uit zijn op de wereldheerschappij van de VN. Anderen hebben het in minder extreme mate, maar ook daar komt het zeer regelmatig voor dat men ergens een centrale controle of sturing in (meestal) de klimaatwetenschap ziet die er niet is. Zie je eigen boek, bijvoorbeeld, waarin je meerdere malen suggereert dat het IPCC op één of andere manier een groot deel van de klimaatwetenschap inhoudelijk zou beïnvloeden. Daar is geen enkel bewijs voor; zo’n verhaal wijst wat mij betreft daarom op een zekere neiging tot complotdenken. Misschien was het beter geweest als ik dat “een zekere” ook in mijn blogpost had toegevoegd, om de bewering wat af te zwakken?
LikeLike
Goff,
Koch en consorten zijn geen ‘sceptici’ maar hardnekkige ‘ontkenners’ van de klimaatwetenschap c.q. van enige menselijke invloed op het klimaat. Die mag je niet over een kam scheren.
Hans,
Er bestaan dus kennelijk (i) sceptici die zichzelf zo benoemen en (ii) sceptici die dat etiket door anderen krijgen opgeplakt, doorgaans met het voorvoegsel ‘pseudo’. Bestaan er dan ook zelfverklaarde pseudosceptici?
LikeLike
Bert Amesz,
Nee een zelfverklaarde pseudoscepticus ben ik nog nooit tegengekomen. Dat kan ook niet, want zodra iemand inziet dat hij een pseudoscepticus is, is hij het niet meer….
LikeLike
Bert,
ja, dat weet ik. Het punt is dat het PROJECT van Koch bestaat uit het financieren van politici, wetenschappers en denktanks die de klimaatwetenschap zogenaamd ‘sceptisch’ tegemoet treden. Die geldontvangers zijn per definitie pseudo-sceptici; daarnaast heb je een tweede cohort pseudo-sceptici: idiosyncratische agw betwijfelaars die academisch warhoofdige loopjes nemen met de wetenschap, type Rörsch en Zuidema.
LikeLike
Bert,
nog iets:
ik zie net dat jij op de laatste nrc-blogpost agw stelt:
“…veel van de genoemde (water)problemen worden veroorzaakt door andere factoren zoals bodemdaling, verstedelijking, bevolkingsgroei, overexploitatie van grondwatervoorraden, etc. Je verschuilen achter ‘climate change’ is dan struisvogelgedrag.”
Dat is een illustratie van wat ik hierboven bedoel met “idiosyncratische agw betwijfelaars die academisch warhoofdige loopjes nemen met de wetenschap, etc.” Ik zie af van een analyse van de fallacies die in dat citaat zitten en volsta met te noteren dat je geciteerde argumentatie alhier -tig keer is doorgezaagd en gesondeerd en beoordeeld als ondeugdelijk. Speciaal voor jou overweeg ik een derde lidmidschaatschap in de klasse pseudo-sceptici: stokpaard-scepticus. Een stokpaard-scepticus is iemand die speciaal met een van de 4 elementen begaan is (in jouw geval: water) en die vanuit dat engagement de klimatologie op slogans afgraast. Waterstokpaard scepticus, derhalve.
LikeLike
Ach, daar is ie weer.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hokjesdenken
Heb je jezelf al gerubriceerd, Goff? Of moet ik je een handje helpen?
LikeLike
Goff, ik ben overigens niet ontevreden met je voorlopige classificatie. Want van de door IPCC genoemde acht ‘key risks’ zijn er vier volledig door ‘water’ bepaald, terwijl bij twee van de overige ‘water’ van doorslaggevende betekenis is. Maar dat wist je natuurlijk al…
LikeLike
Bert,
we zullen toch maar even kijken naar de fallacies in je tekst die ik hierboven citeerde:
“…veel van de genoemde (water)problemen worden veroorzaakt door andere factoren zoals bodemdaling, verstedelijking, bevolkingsgroei, overexploitatie van grondwatervoorraden, etc. Je verschuilen achter ‘climate change’ is dan struisvogelgedrag.”
Wat jij steevast weglaat is het voorzetsel ‘mede’ bij ‘veroorzaakt’. Je bent er talloze malen op gewezen dat dat een drogredenering is. Willens en wetens ga je er mee door ALS ZAT JE IN EEN HOKJE WAAR JE NIET UIT WILT OF KUNT KOMEN. Hetgeen jou leidt tot de pakkende slogan “Je verschuilen achter ‘climate change’ is dan struisvogelgedrag.” En hetgeen jou ook nu weer leidt tot de suggestie dat het IPCC zijn lijstje van key risks opsomt los van de context waarin ze zijn opgesomd: risks tesamen gezien met climate change.
Bert, je neemt een loopje met de feiten en zoals Majava hierboven op 6 maart als stelde: “Elke keer als ik iemand betrap op het meten met 2 maten, kersenplukken, wegduiken, het neerzetten van een stropop en dergelijke (en dat gebeurt regelmatig) zal ik dat gewoon ook zeggen.”
LikeLike
Goff, Bert,
Ik stel voor om de discussie over de reactie van Bert op het blog van Paul Luttikhuis daar voort te zetten: http://www.nrc.nl/klimaat/2015/03/09/klimaatverandering-bestaat-niet-in-florida/
LikeLike
Hans, Bert
Hans: o.k. Dan wacht ik op Bert’s antwoord op mijn kritiek dat hij handje licht met de IPCC rapportage. Het betreft zijn opmerking hier (en niet in nrc) dat vier key risks in die rapportage volledig door water zijn bepaald, terwijl hij de context ‘klimaatverandering’ weglaat.
Bert: kijk eens naar ‘Background Box SPM.1. Context for the Assessment’ Dat is waar de samenvatting voor ons policy makers (en dat zijn we als stemgerechtigden) mee begint. Daar zijn de key risks ondubbelzinnig in de context van klimaatverandering gezet. En dat is waarmee jij handje licht met je moedwillige verwarring van oorzaak en mede-oorzaak. Moedwillig, omdat je er -tig keer op gewezen bent. Vandaar mijn overweging om je in de subklasse pseudo-sceptici te plaatsen, lid waterstokpaard. Tot nu toe zie ik in je tekst geen aanleiding om van die overweging af te zien.
LikeLike
“Dan wacht ik op Bert’s antwoord op mijn kritiek dat hij handje licht met de IPCC rapportage. Het betreft zijn opmerking hier (en niet in nrc) dat vier key risks in die rapportage volledig door water zijn bepaald, terwijl hij de context ‘klimaatverandering’ weglaat”
Goff, als ik het heb over de ‘door IPCC genoemde key risks’ dan impliceert dat automatisch een relatie met klimaatverandering. Want daar gaat IPCC toch over? Moet ik die context dan iedere keer weer expliciet vermelden? Ontken ik de mogelijke impacts van klimaatverandering? Waar ‘licht ik het handje met de IPCC rapportage? Concreet graag. Zie ook mijn intro bij nrc ‘risico revisited’.
Heb je jezelf al gerubriceerd, Goff? Of moet ik je een handje helpen?
LikeLike
“Moet ik die context dan iedere keer weer expliciet vermelden?
Dat moet jij weten, Bert, daar ga ik niet over. Wat je *niet* moet doen is ‘oorzaak’ en ‘mede-oorzaak’ door elkaar halen. En dat doe je bij herhaling al jaren lang tot op de dag van vandaag. Zoek de vele voorbeelden op deze site er maar op na waar ik, onder anderen, concreet ben geweest. Dat ga ik niet voor je herhalen. En ja, af en toe zal ik je eraan herinneren als je ermee door blijft gaan.
LikeLike
Goff, ik vermoedde al dat je niet met concrete voorbeelden zou komen. Je draait nu de bewijslast om. Zwaktebod.
LikeLike
Goff, Bert,
Jullie discussie heeft niets te maken met het onderwerp van deze blogpost: de affaire Willie Soon. Ik zou het op prijs stellen als jullie deze discussie (voor zover dat zinvol zou zijn) elders voort zouden zetten.
LikeLike