Gastblog van Thomas Frederikse van de TU Delft
Soms gaan journalisten met de wetenschap aan de haal. Mij is dat laatst overkomen, met tot gevolg dat menig online nieuwsforum een stuk bevatte over mijn werk, tot aan de extreemrechtse website Breitbart aan toe. Wel gaf het een inkijkje in de keuken van de kopieer-journalistiek. Dat onderzoekers zelf hun werk nogal eens aandikken in persberichten is al vaak besproken, en ook bevestigd in wetenschappelijk onderzoek. Klimaatwetenschap vormt hierop helaas geen uitzondering, maar in dit geval zijn het de journalisten die er een zooitje van hebben gemaakt.
De kop op Breitbart, waar deze technische studie op karakteristieke wijze wordt geframed
Eerst het technische verhaal. De zeespiegel wordt zowel vanaf het land, via zogenaamde peilmeetstations, als vanaf satellieten gemeten. Deze meetmethodes verschillen in het referentiepunt ten opzichte waarvan de veranderingen in de zeespiegel worden gemeten. Simpel gezegd: satellieten meten vanaf het middelpunt van de aarde, en peilmeetstations meten de zeespiegelveranderingen ten opzichte van het land. Dat gaat prima, totdat het land gaat bewegen: stel dat het land zakt, dan ziet het peilmeetstation de zeespiegel stijgen, en de satelliet niet.
Vaak willen we af van die landbewegingen, omdat het meestal lokale effecten betreft. Inklinkende grond en plaattektoniek zijn vaak oorzaken van zulke landbewegingen, en daar zijn we in dit geval niet in geïnteresseerd. Daarom worden steeds meer peilmeetstations van nauwkeurige GPS-apparatuur voorzien die meten hoe hard een station beweegt.
Alleen zijn die bewegingen van de bodem niet altijd een lokaal effect. De aarde is geen harde bal, maar verandert van vorm wanneer je er druk op uitoefent, net als een voetbal. Zo gaat de aarde onder onze voeten per dag enkele centimeters op en neer door de aantrekkingskracht van de maan. Ook is de aarde nog steeds aan het bijkomen van de ijsmassa’s uit de laatste ijstijd. Dankzij dit proces, bekend als Glacial Isostatic Adjustment komt een groot deel van Scandinavië omhoog, en daalt de zeespiegel in bijvoorbeeld Stockholm enkele millimeters per jaar. De aarde vervormt ook wanneer we massa over het aardoppervlak verplaatsen. Dat is geen rocket science: we weten al heel lang hoe dit werkt, en sinds het klassieke werk van William Farrell uit 1972 kunnen we deze vervorming ook berekenen.
De mens is erg bedreven in het verplaatsen van grote hoeveelheden massa over het aardoppervlak: dankzij de opwarming van de aarde stroomt er flink wat smeltwater van gletsjers en ijskappen de zee in. Die wordt daardoor een stuk zwaarder, en door de toename van dit gewicht wordt de zeebodem als het ware ingedrukt. De oceaan wordt hierdoor dieper. Aan de andere kant komt de grond onder de ijskappen juist weer omhoog door dit effect. Maar omdat satellieten niet vanaf de zeebodem meten, merken ze niet dat de oceaan iets dieper wordt. Daardoor neemt het watervolume in de oceanen dus eigenlijk sneller toe dan wat uit de satellietmetingen volgt. Peilmeetstations meten vanaf het land, en bewegen dus mee als de aarde vervormt. Dat gaat goed, tenzij je de bodembeweging er uithaalt via de eerdergenoemde GPS-data. Wel zijn de peilmeetstations meestal te vinden aan de rand van de oceanen, waar het bodemvervormingseffect kleiner is dan in het midden.
Dit is allemaal bekend, maar algemeen wordt aangenomen dat het effect van zeebodemdaling verwaarloosbaar klein is. Om deze aanname te controleren heb ik samen met Riccardo Riva van de TU Delft en Matt King van de University of Hobart berekend hoe veel de oceaanbodem verzakt is dankzij het extra water in de oceaan. Daaruit kwam dat de laatste 20 jaar de oceanen wereldwijd 0.13 mm per jaar dieper zijn geworden. Dat getal klinkt klein, en dat is het ook. Aanname bevestigd. Toch kunnen de satellietmetingen ervoor gecorrigeerd worden om zo iets accurater de totale volumetoename van de oceaan te kunnen bepalen. Onderstaande figuur geeft een beeld van de regionale vervorming van de oceaanbodem. Vooral in het gebied rond Groenland stijgt de oceaanbodem en door de waterverplaatsing daalt die voornamelijk in het gebied ten zuiden van de evenaar.
De berekende bodemvervorming door de massatoename van de oceaan. Het blauwe getal geeft de gemiddelde vervorming weer. De blauwe lijn laat zien waar de vervorming gelijk is aan dat gemiddelde. Het is duidelijk te zien dat in het noorden de bodem omhoogkomt, terwijl de bodem in het zuiden bijna overal daalt. Dat komt omdat het grootste ijsmassaverlies plaatsvindt in het noorden: daar zitten de meeste gletsjers en de ijskap van Groenland. Vlakbij west-Antarctica zie je ook een omhoogkomende bodem, maar minder duidelijk. Dat komt omdat het massaverlies op Antarctica nu (nog) veel kleiner is dan in het noorden
Eind december verschenen de resultaten in een wetenschappelijk tijdschrift, zonder begeleidend persbericht of een niet-technische samenvatting. Toch kreeg ik enkele dagen later een e-mail van Maddie Stone van het weblog Earther. Zij zag er wel een verhaal in, we hadden een kort Skype-interview en even later stond er een artikel op de site . Een prima, accuraat, en gebalanceerd artikel. Dergelijke nieuwberichten worden wel eens opgepikt door andere media, die er vervolgens ook over gaan schrijven. Via het hulpmiddel, Altmetric kun je volgen wie er over je publicaties twittert en op welke websites het verschijnt. Hiermee kreeg ik een goed inzicht waar mijn artikel allemaal werd besproken.
Twee dagen later begint de bal te rollen, en verschijnt er een stuk in de Engelse tabloid Daily Mail, met de schreeuwende kop:
Is climate change causing the seafloor to SINK? Scientists claim weight of water pouring off melting ice sheets is making the oceans heavier and squashing the planet.
Ondanks de titel is het artikel eronder verbazingwekkend accuraat. Er is één zinnetje dat blijft hangen:
While this number sounds small, it means satellites are underestimating the amount sea levels have jumped due to added water by about eight per cent.
Het getal 8 procent slaat hier op de onderschatting van de zeespiegel door extra water dat de oceaan instroomt. Dat vormt maar ongeveer de helft van de totale zeespiegelstijging. Omdat de oceanen opwarmen, zet het oceaanwater uit. Dat heet sterische expansie, en zorgt voor de andere helft van de huidige zeespiegelstijging, maar deze uitzetting maakt de oceaan niet zwaarder en vervormt de aarde dus niet. De onderschatting van de totale zeespiegelstijging is dus maar ongeveer 4%, maar ‘due to added water’ is makkelijk weggewerkt. Zo geschiedde: een paar dagen later verschijnt er op de website van Newsweek, toch wel een enigszins gerespecteerd medium, ook een artikel met daarin:
As a result, scientists have underestimated how much sea levels are rising by as much as 8 percent.
En even later op de website Inquisitr:
Other scientists who did not take into account the sinking of the ocean floor could have underestimated the level of sea rise by more than 8 percent, the researchers claim.
Nu is het effect opeens meer dan verdubbeld! Daarna verspreidt het nieuws zich hard, en verschijnt het artikel op heel veel websites, tot aan Wit-Rusland aan toe. James Delingpole van de extreem-rechtse nieuwssite Breitbart geeft er een eigen draai aan:
Scientists in the Netherlands have found a new excuse as to why sea levels are stubbornly refusing to rise in line with Al Gore’s doomsday predictions: ocean bottom deformation
Ondertussen slaan aan de andere kant van de oceaan de Duitsers groot alarm:
Doch Geowissenschaftler schlagen nun Alarm: Die Satellit-Messungen des sogenannten barystatischen Meeresspiegelanstiegs sind allem Anschein nach erschreckend ungenau
We zijn op dit moment op het punt beland dat ik met 1 journalist heb gesproken, en het artikel op tientallen websites is overgenomen, terwijl bij elke overnamestap het verhaal is aangedikt en/of verdraaid. Verdraaid door het ontkennerskamp, als het laatste excuus om de blijkbaar niet-stijgende zeespiegel te verklaren, en aangedikt door de sensatiezoekers: satellietmetingen zouden de zeespiegelstijging hopeloos onderschatten. Allebei volstrekt onwaar. We hebben het nog steeds over slechts 0.13 mm/jaar.
Dan begint het toch te kriebelen bij sommige journalisten: ik word gebeld door Michael Le Page van New Scientist, een vooraanstaand Brits populair-wetenschappelijk tijdschrift, en hij schrijft een ontnuchterend stuk (Paywall) over het artikel:
But is this something we should be concerned about in terms of future sea level rise? No, it isn’t, for two reasons. Firstly, the subsidence effect is tiny.
Eindelijk! Ook John Dyer van Seeker.com neemt contact met me op. Hij is ook de eerste die vraagt naar namen van andere experts die niet bij het onderzoek betrokken zijn geweest. Enkele dagen later verschijnt zijn stuk online, met daarin ook een reactie van Don Chambers, een Amerikaanse wetenschapper, verbonden aan de University of South Florida, die ons verhaal bevestigt:
Chambers also noted that the Intergovernmental Panel on Climate Change and others wouldn’t change their forecasts of the effects of climate change due to the findings.
But the study nonetheless was a valuable advance in calculating the challenge that climate change poses. “That doesn’t seem like a lot,” Chambers, referring to the 0.005 inches per year, told Seeker. “But that is a substantial change in the seafloor. It does show the large forces at play here when you are moving water around because water is pretty heavy.
De blauwe lijn laat de (ongecorrigeerde) zeespiegelstijging zien sinds 1993. De oranje lijn laat zien hoe veel massa de oceaan instroomt. 1 mm zeespiegelstijging staat gelijk aan 362 gigaton (miljard ton) aan extra water. Deze data komt uit schattingen van ijsmassaverlies en veranderingen in de hoeveelheid zoetwater op land. De groene lijn laat zien hoe deze extra massa de oceaanbodem vervormt. Negatief betekent dat de bodem dieper wordt. De rode lijn laat de totale zeespiegelstijging zien, gecorrigeerd voor de dieper wordende oceaan, waarbij rekening is gehouden dat satellietmetingen niet de gehele oceaan bestrijken.
Door klimaatverandering vervormt de hele aarde. Achteraf terugblikkend klinkt dat inderdaad verontrustend. We hadden niet verwacht dat zo’n verhaal aan zou slaan in de media. Het effect was immers klein. U kunt gerust gaan slapen. Of misschien niet, gezien de mogelijke grote stijging van de zeespiegel de komende eeuwen, maar angst voor vervorming van de oceaanbodem door smeltend ijs is bepaald niet onze grootste zorg. Misschien een tip: mocht je als journalist berichten over een klimaatonderwerp, wees niet bang om de auteurs van de studie bellen. En liefst daarnaast ook, een andere wetenschapper die er niet bij betrokken is!
Klimaatverandering 
Bedankt Thomas, bijzonder interessant inkijkje in hoe de media de resultaten een wetenschappelijke paper oppakt.
Doet me denken aan een quote van Warren Buffett: “What the human being is best at doing is interpreting all new information so that their prior conclusions remain intact.”
LikeLike
En ook jullie onderzoek zelf is zeer interessant, Thomas. Daarin lees ik onder meer:
“Outside the Arctic Ocean, basin mean differences up to 0.4 mm/yr or 23% of the regional relative sea level changes occur.”
Begrijp ik goed dat op sommige plekken de relatieve stijging dus tot 23% hoger uitvalt dan zonder correctie voor daling van de oceaanbodem? En welke plekken gaat het dan om? Is dat vooral midden op zee, of ook aan de kust? En komt dit effect bovenop regionale gravitatie-effecten, die op sommige plekken ook substantieel kunnen zijn? Hoeveel procent extra stijging kan dan alles bij elkaar de lokale stijging hoger uitvallen dan de mondiale gemiddelde stijging, bv bij kwetsbare eilanden in de Stille Oceaan, of aan de kust van Bangladesh etc? Ook vraag ik me af of dit effect op langere termijn nog na-ijlt c.q. groter wordt, en hoeveel dan?
LikeLike
@LVDL
Ja, op sommige plekken is de vervorming een behoorlijke factor. Je kunt dat zien in het kaartje hierboven: op plekken waar het ijs verdwijnt komt de aarde omhoog, en dat gaat best wel snel. Dat wordt ook met GPS gemeten. Dit effect komt bovenop de gravitatie-effecten. Deze vervorming, samen met gravitatie vormt de welbekende sea level fingerprints. Vlakbij ijskappen is de lokale zeespiegelstijging daardoor veel lager dan het gemiddelde. Het wordt nergens echt veel groter dan het gemiddelde. Uit mijn hoofd iets van 1.5x gemiddeld. Ik ga even op zoek naar goed leesvoer 🙂
LikeLike
Bedankt Thomas voor je boeiende verhaal en je bijdrage aan de wetenschap!
Je zult vast met opperste verbazing naar deze media verwikkelingen hebben zitten kijken.
LikeLike
Los van de media ophef is bovenstaand artikel weer een goede illustratie hoe snel sommige wetenschapsgebieden zich ontwikkelen. Waar in de KNMI06 scenario’s nog werd uitgegaan van één mondiale homogene zeespiegelstijging is dit door het oppakken van werk van Bert Vermeersen (TU Delft / NIOZ) en later werk van Aimee Slangen (nu ook NIOZ)(en eigenlijk al oudere publicaties van Mitrovica) in de KNMI14-scenario’s gewerkt met regionale scenario’s.
Voor Nederland waren de verschillen in de uitkomsten niet zo groot, diverse factoren compenseren elkaar. Mocht Antarctica het echt op zijn heupen krijgen dan zijn de gravitatie-effecten wel van invloed op de stijging voor onze kust. In het Deltaprogramma 2019 zal extra aandacht worden geschonken aan de verwachte zeespiegelstijging.
In de laatste jaren zijn de zeespiegelstijgingsberekeningen steeds verder verfijnd, bovenstaand artikel is een mooi voorbeeld van een ander effect wat ik als niet geo-wetenschapper ook niet had verwacht. Wel was mij als econoom al decennia lang bekend dat de aarde erg plastisch is (dankzij de fantastische BBC-serie Earth Story uit 1998).
Dat we dergelijke effecten veroorzaken is merk ik soms moeilijk aan collega’s uit te leggen (mensen verwachten het niet). Geeft wel aan dat we nu echt in het Antropoceen leven.
Erik
LikeLike
@Thomas Frederikse
Een mooi artikel.
Je schreef in je reactie hierboven: “…op plekken waar het ijs verdwijnt komt de aarde omhoog, en dat gaat best wel snel.” en even daarna
“Vlakbij ijskappen is de lokale zeespiegelstijging daardoor veel lager dan het gemiddelde”
Ik neem aan dat de ‘plekken waar het ijs verdwijnt’ overeenkomen met locaties ‘vlakbij’ de ijskappen. Ik zou zeggen ‘hoger dan het gemiddelde’, kennelijk begrijp ik iets niet. Kun je dat misschien wat duidelijker maken?
LikeLike
Eerst even even een citaat uit dit artikel.
“ Eerst het technische verhaal. De zeespiegel wordt zowel vanaf het land, via zogenaamde peilmeetstations, als vanaf satellieten gemeten. Deze meetmethodes verschillen in het referentiepunt ten opzichte waarvan de veranderingen in de zeespiegel worden gemeten. Simpel gezegd: satellieten meten vanaf het middelpunt van de aarde, en peilmeetstations meten de zeespiegelveranderingen ten opzichte van het land. Dat gaat prima, totdat het land gaat bewegen: stel dat het land zakt, dan ziet het peilmeetstation de zeespiegel stijgen, en de satelliet niet.
Vaak willen we af van die landbewegingen, omdat het meestal lokale effecten betreft. Inklinkende grond en plaattektoniek zijn vaak oorzaken van zulke landbewegingen, en daar zijn we in dit geval niet in geïnteresseerd. Daarom worden steeds meer peilmeetstations van nauwkeurige GPS-apparatuur voorzien die meten hoe hard een station beweegt.
Alleen zijn die bewegingen van de bodem niet altijd een lokaal effect. De aarde is geen harde bal, maar verandert van vorm wanneer je er druk op uitoefent, net als een voetbal. Zo gaat de aarde onder onze voeten per dag enkele centimeters op en neer door de aantrekkingskracht van de maan. “
Dit artikel sluit naadloos aan op artikel versnelt de zeespiegelstijging – deel 2 ook op dit forum van 10 augustus 2017. Op dit artikel heb ik de moeite genomen recentelijk een aantal min of meer retorische vragen te stellen die ik overigens nu niet weer ga herhalen. Slecht vraag 4 is nu aan de orde.
4. op welke wijze wordt de verticale verplaatsing van de zeebodem gemeten?
Gezien het huidige artikel blijkt de invloed van veranderingen van onze aardkorst ook onder de zeespiegel. Berekend is (niet gemeten) dat deze gering? is en men komt uit op 0,13 mm per jaar. Gelukkig is het een daling ( er moet meer watermassa zijn dus enz enz) zodat de huidige berekende jaarlijkse stijging van slechts 3,4 mm daardoor een onderschatting geeft als natuurlijk ook weer verwacht immers alles moet wel de ‘goede’ richting bevestigen.
Weer een punt om te corrigeren en naast het onmogelijke van juist meten op grond van inherente beperkingen van meet instrumenten (resolutie of kleinste te meten meetwaarde is te gering) schroomt men er niet voor via berekeningen uiteindelijk een jaarlijkse zeespiegelstijging van dus die al genoemde 3,4 mm te vermelden.
Je hoeft geen econoom te te zijn om hier op zijn minst enige twijfel over te hebben. /sarc
LikeLike
Frans,
We hebben je er in die andere discussie herhaaldelijk op gewezen dat er bij metingen van de zeespiegelstijging keurig een onzekerheidsinterval wordt gemeld. Het resultaat van dit onderzoek valt daar volledig binnen. Niks aan de hand.
Verder stel ik voor dat we de discussie die we in dat andere draadje hebben gevoerd hier niet nog een keer over gaan doen. Als je die discussie voort wil zetten kan dat in die andere draad. Tot op heden heb je daar niet op mijn laatste reacties geantwoord.
LikeLike
@ Hans,
“ Verder stel ik voor dat we de discussie die we in dat andere draadje hebben gevoerd hier niet nog een keer over gaan doen. Als je die discussie voort wil zetten kan dat in die andere draad. Tot op heden heb je daar niet op mijn laatste reacties geantwoord. “
Prima hoor ik ben hier maar als gast en jullie bepalen de regels hoe en waar de discussie moet plaatsvinden.
Op je laatste reactie aan mij gericht heb ik niet geantwoord omdat ik in je samenvatting of toelichting geen vraag kon vinden of iets dat de moeite waard was om nader op in te gaan.
LikeLike
@Jos
Ja, het interessante is dat je met een tool als Altmetric heel goed kan bijhouden waar je artikel besproken wordt. Je kan daarmee ook een soort tijdlijn volgen.
@Marleen
Zeespiegelstijging meten we vaak vanaf het land, en als het land omhoog gaat, dan gaat de zeespiegel dus omlaag. Een beetje zoals de lift. Gaat de lift omhoog, dan gaat vanuit de lift bezien de begane grond omlaag. Ook speelt er nog een zwaartekrachts-effect mee: wanneer een ijskap lichter wordt trekt hij de oceaan minder sterk naar zich toe. Dat effect wordt weer wel door satellieten gemeten.
@Frans (Sorry Hans, kon het niet laten)
Er wordt inderdaad altijd een keurige meetfout van +/-0.4 mm/y bijgevoegd. Bedenk dat het wereldwijd gemiddelde bestaat uit heel veel metingen, en daardoor gaat je foutmarge een stuk omlaag. Er blijven trouwens wel altijd gecorreleerde onzekerheden over, die niet verdwijnen bij meer metingen. Waarschijnlijk is de huidige foutschatting vrij ruim genomen, want wanneer je gemeten zeespiegelstijging vergelijkt met de som van gemeten componenten, komen we veel dichter in de buurt (0.1 – 0.2 mm/y verschil). Zie bijvoorbeeld Chambers et al 2016 [Paywall]: https://link.springer.com/article/10.1007/s10712-016-9381-3
Ook onafhankelijke metingen vanaf peilmeetstations komen dicht in de buurt van dit getal. Waar wel onzekerheid over bestaat is een correctie toegepast op de eerste jaren van de satelliet-altimetrie-periode. Deze ‘cal mode’ correctie heeft mogelijk geleid tot een overschatting van de zeespiegelstijging tussen 1993 en 2000, maar daar wordt nog druk over gediscussieerd.
LikeLike
Beste Thomas,
Dank voor je reactie het heeft mij ook veel leesvoer gegeven waar ik pas vluchtig doorheen ben gegaan. Indrukwekkend en als PhD kandidaat wens ik je natuurlijk een goede afronding van je promotieonderzoek.
Ik heb gezien vluchtig lezen slechts een vraag.
Op welke wijze en in welke mate zijn bepalingen van zeespiegelstijging verbonden aan modellen en resultaten van modellen die gebruikt worden om toekomstige globale temperatuurstijging te voorspellen?
Reden van deze vraag is dat vanuit die laatste resultaten er dus een volumetoename van water te verwachten is en een stijging van de gemiddelde zeewatertemperatuur. Ik meen te weten dat huidige stijging van zeespiegel voor een belangrijk deel wordt toegekend aan uitzetting tgv die temperatuurstijging.
Mvg,
Frans
LikeLike
Beste Frans Galjee,
“Reden van deze vraag is […] Ik meen te weten dat huidige stijging van zeespiegel voor een belangrijk deel wordt toegekend aan uitzetting tgv die temperatuurstijging.”
Dit is al beantwoord door Thomas in het bovenstaande blogstuk. Van de zeespiegelstijging over de laatste decennia is ruwweg 50% veroorzaakt door extra massa (landijs en water dat van land naar zee verplaatst is), terwijl ruwweg de andere 50% het gevolg is van uitzetting door temperatuurstijging. Zie de paragraaf hierboven:
LikeLike
@ Bob,
Je bent Thomas dan wel niet maar toch dank voor je antwoord.
Ook jammer is dat je de op reden van vraag ingaat en niet op de vraag zelf.
LikeLike
@Frans
Er wordt geen gebruik gemaakt van klimaatmodellen om satellietmetingen te verbeteren. Wel van weer-, golf- en getijmodellen. Dat is zo omdat de hoeveelheid vocht in de lucht invloed heeft op de snelheid waarmee het radar-signaal heen en weer gaat tussen satelliet en oceaanoppervlak. (Zogenaamde wet and dry troposphere correction). De golfmodellen (sea state bias correction) worden gebruikt omdat de satellietmetingen verstoord worden door golven, waarvoor gecorrigeerd kan worden. Het getijmodel voorkomt undersampling: de satelliet vliegt elke 10 dagen over dezelfde plek heen, en daardoor wordt het getij niet volledig gemeten, en krijg je aliasing. Daarom worden de metingen voor getij gecorrigeerd.
LikeLike
Beste Frans Galjee,
“Ook jammer is dat je de op reden van vraag ingaat”
Die vraag was een premisse (vooronderstelling) voor jouw “reden”.
Ik beantwoord de vraag die je zelf stelt. De “reden” voor je vraag berust niet op een correcte aanname. Er is in het onderzoek van Thomas al rekening gehouden met het feit dat ca. 50% van de recente zeespiegelstijging komt door thermische uitzetting van het zeewater, en ca. 50% door landijs en water dat naar zee verplaatst is.
Degenen die nou juist de 50% thermische uitzetting negeren… zijn de journalisten die er “8 procent” van maakten (van de bijdrage van daling van de zeebodem).
Dat is waar het blogstuk over gaat: journalisten die (dikwijls) het eigenlijke onderzoek niet zorgvuldig lezen, elkaar napraten (over de 8%) en er vervolgens een dikke, misleidende, ideologische complottheorie overheen gieten – zoals Breitbart.
LikeLike
@ Bob het doet mij genoegen het met je laatste zin volledig eens te zijn. De MSM is een doorn in het oog voor beide kampen in de discussie over klimaatverandering. Toch iets wat ons bindt.
LikeLike
@ Thomas,
Mijn vraag was gericht op het voorspellen van de zeespiegelstijging in toekomst dus, als deel van jouw onderzoek. Daar de ontwikkeling van de globale temperatuur hierin natuurlijk een belangrijke rol vervult doet mij afvragen uit welke bron het voorspelde temperatuurverloop wordt gehaald.
Ik kan mij niet voorstellen dat onderzoek naar ontwikkeling van globale temperatuur en zeespiegelstijging los van elkaar staan.
Tot slot heb ik het nergens over gehad dat klimaatmodellen gebruikt zouden worden om satellietmetingen te verbeteren.
LikeLike
Beste Frans Galjee,
“De MSM is een doorn in het oog voor beide kampen …”
Het gaat niet over “kampen”. Er zijn wetenschappelijke publicaties en Breitbart e.a. maken een zootje van de inhoud ervan.
“Mijn vraag was gericht op het voorspellen van de zeespiegelstijging in toekomst dus, …”
Nee, je vroeg hierboven naar de “huidige stijging van zeespiegel” en “uitzetting tgv die temperatuurstijging”. Dit onderzoek gaat over de huidige daling van de zeebodem als gevolg van de extra watermassa in de oceaanbassins. Het gaat niet over de toekomst.
LikeLike
@Frans
In mijn onderzoek heb ik geen zeespiegelscenario’s gemaakt. De meeste scenario’s maken gebruik van de CMIP5-ensemble om de zeespiegel te modelleren. Klimaatmodellen dus, met de bekende RCP-scenario’s. De klimaatmodellen simuleren hoe de temperatuur verloopt, maar ook hoe sterk de oceanen opwarmen en wat dat met oceaanstromingen doet.
De effecten van smeltend ijs (Groenland, gletsjers en Antarctica) worden niet direct door klimaatmodellen berekend. Daar worden andere schattingen voor gebruikt (Vaak specifieke ijsmodellen, zoals DeConto&Pollard (https://www.nature.com/articles/nature17145) en Ritz et al. (https://www.nature.com/articles/nature16147), maar ook expert judgement is gebruikt (https://www.nature.com/articles/nclimate1778), of een simpele parametrisatie (http://www.pnas.org/content/113/10/2597.short)). Dit wordt vervolgend allemaal bij elkaar opgeteld, en zo komt men tot een scenario.
LikeLike
@ Thomas
Blijkbaar heb jij mijn vraag wel begrepen en hierop uitgebreid geantwoord.
Veel dank.
Mvg,
Frans
LikeLike
“Dankzij dit proces, bekend als Glacial Isostatic Adjustment komt een groot deel van Scandinavië omhoog, en daalt de zeespiegel in bijvoorbeeld Stockholm enkele millimeters per jaar.”
Dan zou ik op het kaartje een donkerrode kleur verwachten in de Oostzee… waarom is dat niet zo?
LikeLike
@Bart,
GIA is een proces dat losstaat van de vervorming door het ijs wat nu de zee instroomt. De vervorming door GIA zit dus niet in het plaatje hierboven. Dat moet je er dus denkbeeldig nog bij optellen 🙂
LikeLike
De effecten van het smeltende ijs aan de polen en op de gletsjers hebben nog een effect, waardoor de zeeniveaux worden veranderd. Bij mij vatte het idee op, toen er een Nederlander als een attractiepark een Zwitserse Berg in Nederland wilde gaan bouwen van stenen uit Zwitserland. Er drong me op, dat er op de Europese tectonische plaat een duidelijk verschil in gewichtsverdeling zou plaatsvinden, waardoor de tectonische plaat (een drijvend vlot in de binnenste vloeibare aarde) zou gaan bewegen. Met aardbevingen en vulkanische werking als gevolg.
Bij het smelten van gigantische hoeveelheden ijs op land, gebeurt in wezen hetzelfde.
Zou de daling van Venetië in het water van de Middellandse Zee niet mede het gevolg kunnen zijn van een kleine verschuiving van de Europese tectonische plaat ? In Italie zijn voldoende aardebevingen en vulkaanactiviteiten geweest de laatste tijd …
LikeLike
Aart,
Het is een bestaand fenomeen dat postglaciale opheffing of isostatische postglaciale aanpassing wordt genoemd. Op het noordelijk halfrond is de aardkorst nog steeds in beweging door het verdwenen ijs van de laatste ijstijd. In Europa ligt het kantelpunt ter hoogte van Denemarken. Noordelijk daarvan stijgt het land en in het zuiden daalt het. Dat is dus een van de factoren die bijdragen aan de daling van Venetië. Voor zover ik weet wordt er geen verband verondersteld tussen die daling en aardbevingen en vulkanisme. En bij mijn weten zijn er ook geen aanwijzingen dat de huidige klimaatverandering hier al een factor van betekenis is.
Voor Antarctica ligt dat wat anders. Er zijn aanwijzingen dat de bodem daar (of althans bij West-Antarctica, waar momenteel veel ijs smelt) soepel is en daardoor snel reageert op de afnemende ijsmassa. Het voordeel daarvan is dat onderzeese delen van de ijskap daardoor minder snel instabiel kunnen worden. Maar het lijkt me geen rare gedachte dat zo’n snel bewegende bodem wel vulkanische activiteit tot gevolg zou kunnen hebben. Een duidelijk antwoord op de vraag of dat werkelijk zo is is er nog niet, meen ik.
LikeLike
Beste Hans, Dank voor je reactie. Het mechanisme bestaat dus wel degelijk. En als de gewichtsverplaatsingen voldoende groot zijn, zetten ze wat in beweging. Het zijn drijvende platen…. Hartelijke groet van Aart
LikeLike